qurtum-qurtum içe-içe buraxılış imtahanlarını düşündürdüm. Özümü zerre
qeder o xüsusda üzmürdüm. Nece olsa keçecekdim. Kesilseydim de narahatçılığım yox idi. Mezun
olmayıb bir il daha oxumaq mecburiyyetinde qalmalı olsam da, fabrik-zavodlarımızda çalışan işçiler
tenbelliyime deyil, her halda özümü bir növ bu elm merkezinden qoparıb qurtarmadığıma hörmet
edecekdiler. Gerçekden de mektebi terk etmek pis bir iş olacaqdı. Gümüşü düymeli, paqonlu ve
kokardlı boz telebe uniformam son derece şıqdır. Mülki paltarları geydiyim zaman özümü doğrudan
da narahat hiss edirdim. Lakin men mülki paltarı çox geymeyeceyem. Yalnız bir yay.
Sonra da… Moskvadakı Lazarev adına şerq dilleri institutuna gedecekdim. Buna qerar vermişdim,
çünki oraya gedende ruslardan çox-çox irelide olacaqdım. Menim üçün asan olan xarici dilleri
öyrenmek işi ruslar üçün son derece çetin olduğunu ta uşaqlıqdan bilirdim. Üstelik Lazarev institutu
telebelerinin uniforması da bütün uniformaların en gözeli idi. Bu uniforma al qırmızı pencek, qızılı
yaxalıq, qızıl suyuna çekilmiş xencer, adi günlerde bele taxılmasına icaze verilen yumşaq elceklerden
ibaret idi. Telebelerin uniforma geymesi mütleq lazım idi, yoxsa ruslar bize hörmet etmezdiler.
Rusların hörmetini qazanmasam Nino mene ere getmez. Ninonun Xristian olmasına baxmayaraq
onun ile mütleq evlenmeli idim. Gürcü qadınları dünyanın en gözel qadınlarıdır. Eger Nino meni
istemese, ne etmeliyem? O zaman bir neçe igid genci yanıma salıb onu qaçırmalıyam. Ninonu atımın
terkine alıb İran serhedlerini aşaraq Tehrana aparmalıyam. Orada da Nino mene teslim olacaqdı.
Çünki onun başqa çaresi yoxdur!
Bakıdakı evimizin damından etrafı seyr ederken heyat çox gözel ve sade görünürdü.
Nökerimiz Kerim çiynime toxundu. “Vaxtdır” dedi. Ayağa qalxdım.
Heqiqeten de vaxt çatmışdı.
Üfüqde, Nargin adasının arxa terefinde üzen bir gemi görünürdü. Xristian poçtunun getirdiyi ve
teleqraf deyilen kiçikcik kağız parçasının üzerindeki yazılara inanmaq olsa idi o

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 32 >>