yaraşarmı? Sonra bu kanallara baxan xariciler ziyalı insanlarımızın genclerimize nece “terbiye” verdiyini görüb teeccüblenmezlermi? En esası ise ustadlarınız size belemi davrandı?.. Bir insanın hamının gözü qarşısında bele rahat-rahat tehqir edilmesini, en yumşaq ifade ile insan hüquqlarına zidd hesab edirem. Bele proqramlara baxa-baxa biz de tehqir eden “zarafatcıllara” çevrilirik. Öz alemimizde hazırcavablıq edrirk, zekamızın itiliyini gösterib insanların gülüşüne sebeb oluruq. Ancaq eslinde başqasını komik veziyyete salırıq. Hetta “Bizimle bele davransaydılar, xoşumuza gelerdimi?” deye düşünmürük. İnsanlara lağa qoymaq, şikestlikleri ile ve ya fiziki qüsurları ile istehza etmek ne insanlığımıza yaraşar, ne de meneviyyatımıza... Zarafatın da estetik bir terefi olmalıdır. Hem hadiselerdeki ziddiyyetleri ifade etmeli, hem de ağıllı bir tefekkürün mehsulu olmalıdır. Üstelik, menasız sual veren insanları terbiye etmelidir... Meselen, elinizde zibil torbası gedirsiniz. Biri sizden: “Zibil atmağa gedirsen?” - deye soruşur. Siz de o insana: “Yox, darıxdılar, hava alıb qayıdacağıq”, - deye cavab verirsiniz. Bu artıq zarafatdır. O insan bu cavabdan hem ibret götürecek, hem de bir daha bele menasız suallar vermeye cesaret etmeyecek... Her şeyde ölçü olduğu kimi insanlarla zarafatda da bir ölçü olmalıdır. Bunun “terezisi” ise, “Bu zarafatı mene etseydiler, xoşuma gelerdi mi?” - sulaının cavabıdır. Nece deyerler, hörmet görmek üçün yegane yol hörmet etmekdir. İnsanlara ne qeder qiymet veririkse, bizim de qiymetimiz o qederdir...
Şefqet ve merhemetde güneş kimi ol,
Qüsurları örtmekde güneş kimi ol,
Dostluq ve qardaşlıqda axar su kimi ol,
Tevazde torpaq kimi ol
Hiddet ve qezebde ülü kimi ol,
Her ne olursan ol,
ya olduğun kimi görün ya da göründüyün kimi ol!

<< 1 2 [3]