günahıma ve heya azlığına göre meni cezalandırmısan? Ey Rebbim! Eger meni efv etsen, Sene bu yaraşar. Nece ki, menden evvel ne qeder günahkarları Sen bağışladın, çünki ey Rebbim, lütf ve keremin günahkar qulları cezalandırmaqdan daha ucadır. Men de Senin feziletine sığınıram, qezebinden merhemetine doğru qaçıram. Efvin haqqında hüsni-zende olanları bağışlayacağın bir heqiqetdir.
Allahım! Senin fezilet ve helmin o qeder böyük ve genişdir ki, heç bir zaman meni emelime ve günahıma göre alçaltmazsan. Ey Seyidim! Men neyem ve deyerim nedir ki?! Ey Seyidim! Feziletinle ve efvinle meni bağışla, qüsurlarımı ört, zatının ezemeti xatirine günahımdan keç.
Ey Seyidim! Men Senin böyütdüyün kiçiyem, elm bexş etdiyin cahilem, hidayet etdiyin sapqınam, ucaltdığın alçağam, emniyyet verdiyin qorxağam, doyuzdurduğun acam, su verdiyin susuzam, geyindirdiyin çılpağam, zenginleşdirdiyin feqirem, qüvvetlendirdiyin zeifem, izzet bexş etdiyin zelilem, şefa verdiyin xesteyem, eta etdiyin dilençiyem, günahını örtdüyün günahkaram, xetası bağışlanan xetakaram, neslini çoxaltdığın azam, yardım etdiyin binesibem, hüzuruna qebul edilmiş qovulanam.
Ey Rebbim! Men gizlinde Senden heya etmeyen, açıqda Sene diqqet etmeyen zavallıyam. Men böyük müsibetler sahibiyem. Men öz Seyidine qarşı çıxan cüretkaram. Men semanın Cebbarına (güclü Rebbime) üsyan eden biriyem. Men böyük günah yolunda malını xercleyen bir şexsem. Men böyük günahlara doğru qaçan bir şexsem. Mene möhlet verdin, özüme gelmedim. Günahlarımı örtdün, utanmadım, çekinmedim. Günah etmekde heddi aşdım. Meni gözünden saldın, yene özüme gelmedim. Lakin Sen helminle mene möhlet verdin, kereminle qüsurlarımı örtdün. Menimle ele davrandın ki, sanki günahlarımı heç görmürsen. Menden günahlarımın ezabını ele uzaqlaşdırdın ki, ele bil ki, menden utanırsan.
İlahım! Günah etdiyim zaman Senin rübubiyyetini inkar ederek, Senin emrine yüngül yanaşaraq, ezabına etiraz ederek, tehdidini deyersiz sayaraq günah etmedim. Bir sehv idi oldu. Nefsim onu

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 17 >>