Kadın yirmi yedi yaşında... Yüreği, kar beyaz
soğuklara terkedilmiş
ama inat bu ya hala sımsıcak. Düşünceleri
kah hayatın gitgide
ağırlaşan gerçeklerinde kah aydınlık
hayallerde dolaşıyor nefes
nefese.. Elinde samur fırçası, geçmişi
karalayıp bugünü
renklendiriyor hiç durmadan. Renkler
kıpır,kıpır , içindeki çocuk
haşarı mı haşarı... Gözleri ise buğulu
bakmakta hüzünlere yenik...
Hayatı sorgulamaktan çoktan caymış.
Omuzları bir küçük kız çocuğun şımarıklığını
sergilercesine "Bana ne" ifadesinde.
Kıpır,kıpır ya içi.. Arayışları var kendisinden
bile sakladığı. Bela da geliyorum demez ya...
İşte böyle bir anda; ruhu, sanal dünyanın
kapısından sızıverir içeri sessiz, habersiz..
Hani şu chat canavarı var ya bu günlerin
belalısı. Orada kendisi gibi şaşkın yüreklerin
arasında buluverir kendini. Ve... olanlar olur
o zaman. Hiç beklenmeyen anda buzda kayar
gibi "Hooop" havada bulur duygularını
darmadağınık. Sanki başında deli rüzgarlar
hiç esmiyormuş, esenler de yetmiyormuş
gibi.
Erkeğin yaşı otuz. Hırslı, kendinden emin.
Kendisiyle barışık ve yaşadığına memnun.
Kahkahası ekrandan yüreklere taşan, mutlu
ve duygu dolu bir bulut adam. Eşi ve çocuğu
için yaşamakta olduğunu saklamadan kadını
davet eder sanal dünyanın sanal aşk
oyununa. Acemidir kadın. Belki genç adam da
öyle. Oynadıkları oyunun tehlikesinden
habersiz bir masalı yaşamaya başlarlar.
Ekranın karşısında nefeslerini tutup beklerler
sevdalının
gelmesini. Karşılaşmaları her defasında
kahkahaları hatırlatırcasına şen olur.
Zamanın koordinatları buluşamadığında,
birbirlerine teğet geçtiklerinde, hüzün yayılır
gecelere. Uyku tutmaz bekleyişlerde ikisini
de. Sabah yeni umutlara gebe başlar. Ve
ekranda doğarlar her buluşmayla yeniden..
Duyguların en fırtınalısına yakalanırlar.
Birbirlerini gerçekten merak ederler.
Bulut adam kadının açlığından, üşümesinden
bile sorumlu tutmaya başlar kendini. Kadınsa
adamın yorgun hallerine dayanamaz. Elleri
dokunmasa da ellerindedir artık.

[1] 2 >>