geçtiği
arkadaşına dert yanarken, "Artık
dayanamıyorum, sana söylemek zorundayım"
diye sözünü kesti arkadaşı. "O, seni
aldatıyor. İş yerimin tam karşısındaki
restoranda genç bir kadınla yemek yiyiyor her
öğlen. Sonra sarmaş dolaş biniyorlar arabaya
geziyorlar "Sus, sus çabuk, duymak
istemiyorum bu yalanları" diye bağırdı kadın.
Onca yıllık arkadaşını, kendisini kıskanmakla
suçladı.... Ertesi gün, öğle vakti o restoranın
hemen karşısında bir köşeye sindi sessizce ve
peri masallarının sadece masal olduğunu
anladı... Kocasının eskiden aynı hastanede
çalıştığı genç çocuk doktorunu tanıdı hemen.
Bazen evlerinde ağırladıkları kadına nasıl
sarıldığını gördü adamın... Akşam kocası eve
gelir gelmez, bazen bağırıp, bazen ağlayarak,
bazen onasımsıkı sarılıp bazen de
yumruklayarak haykırdı suratına her şeyi.
İnkar etmedi adam. Zamanla duyguların
değişebildiği, insanların orta yaşa
geldiklerinde farklılık aradığı gibi bir şeyler
geveledi ağzında ve bavulunu alıp gitti evden.
Kapıdan çıkarken, "son bir kez kucaklamak
isterim seni" diyecek oldu ama kadın, "defol"
dedi nefretle...
İlk celsede boşandılar... Modern bir aşk
hikayesinin böyle son bulmasına kimse
inanamadı. Arkadaşlarının desteğiyle ayakta
kalmaya çalıştı kadın. Adamın, sevgilisiyle
birlikte Amerika'ya yerleştiğini öğrendi.
Bazen yalnız kaldığında, onu hala sevdiğini
hissedince, ağlama nöbetleri geçiriyor, aşkın
yerini, en az onun kadar yoğun bir duygu olan
nefretin alması için dua ediyordu. Aradan bir
yıl geçti... Her şeyin ilacı olduğu söylenen
zaman bile, kadının derdine çare olamamıştı.
Bir sabah, ısrarla çalan zilin sesiyleuyandı.
Kapıyı açtığında, karşısında o kadını gördü.
"Sen, buraya ne yüzle geliyorsun" diye
bağırmak istedi ama sesi çıkmadı. "Lütfen,
içeri girmeme izin ver, mutlaka konuşmamız
gerekiyor." dedi genç kadın. Kanepeye ilişti ve
zor duyulan bir sesle konuşmaya başladı:
"Hiçbir şey göründüğü gibi değil aslında. Çok
üzgünüm ama o bir saat önce öldü.

<< 1 2 [3] 4 >>