Heyatda her kes her anın ilkini
unutduğunu zenn etse de zamanla
nelerse ilk-leri xatırlamamıza vesile
olur...
Men heyatda ilk-lerimi (o zamanlar
bunun ferqine vara bilmesemde) seninle yaşadım...
Uşaq ağlımla bunun menim üçün bir
zamanlar ehemiyyetli olacağını düşüne
bilmemişdim...
Bir sirr nece olur, mene sen öyretdin...
Menim sirrimi tut dedin... Siqaret çekmeyimi senden başqa heç kim
bilmesin söyledin... Uşaq ağlımla baş
üste dedim... Ve bunu kimseyle
bölüşmedim... Amma sirr nedir
menasını bilmedim...
Meni dinleyerken gözlerimin içine ilk sen baxdın... İlk sen sözümü kesmedin
meni dinledin... Belke söhbetim sene
maraqsız idi... Amma sen meni
dinledin...
O zaman bunun derinliyine getmek
ağlıma bele gelmezdi... Çünki düşündum ki, men uşağam, xetrime deymek
istemirsen... Amma yene de mene çox
xoş idi... İlk sen menim arzularım nedir deye
soruşdun... İlk sen mene uğurlar diledin
arzularımda...
İlk sen meni gezmeye apardın... İlk sen
mene çiçek aldın... Şam yemeyine
apardın... İlk sen menim stulumu çekdin oturum deye... İlk o zaman özümü bir
şahzade kimi deyerli hiss etdim... Amma
anlamazdım ki... Çünki sen yad
deyildin...
İlk sen meni qardaşıma qarşı müdafie
etdin... İlk sen meni ondan qorudun... Düşündüm ki, sen axı uzaq deyilsen...
Meni de buna göre qoruyursan... Amma
yene de arxamda senin kimi biri
olduğunu düşündükce çox xoşbext
olurdum... İlk sevgi mektubumu senden aldım... Ve
çox teeccüblendim... Ve artıq
böyüdüyümü ilk sen mene mektubunla
xatırlatdın... Anladım ki, artıq kimin
üçünse lazımlıyam... İlk sen bunu mene
hiss etdirdin... Ve heyatım da ilk yalanı sene dedim...
Seni sevmirem dedim... Ve ilk sehvimi o
zaman etdim...
İlk senin gedişine ağladım... İlk o zaman
her kes gördü menim göz yazım...
Sebebini bilmeselerde... İlk sen mene yaşatdın peşmançılıq
hissini... İlk sen mene öyretdin hesreti...
İlk-lerimi ilk sen mene öyretdin...