Ov mövsümünün açıldığını elan eden nahar yemeyinin sonu idi. Zadegan Bertrans ve qonaqları çiçekler ve meyvelerle bezedilmiş parlaq masanın arxasında eyleşmişdiler. Söhbet sevgiden düşdü. Qefilden insanın bir yox, bir neçe defe sevmesinin mümkünlüyü baresinde qızğın müzakire başladı.  Heyatı boyunca yalnız bir defe seven insanlar nümune olaraq gösterilir, bunlar bir neçe defe ehtiraslı eşq macerası yaşayanlarla müqayise olunurdu. Kişiler sevginin de xestelik kimi bir insanı bir neçe defe yoluxdura, hetta ölüm heddine çatdıra bileceyini iddia edirdiler.  Bu mülahize olduqca inandırıcı seslenirdi. Qadınlarsa her zamankı kimi real müşahidelerden daha çox poetik görüşlerine esaslanır, böyük sevginin insan ruhuna yalnız bir defe bexş olunduğunu söyleyirdiler.  “Bu şimşeyin çaxmasını xatırladır”-onlar deyirdiler.  Sevginin bir defe baş çekdiyi qelbler ele viran qoyulmuş, mehv edilmiş olur ki, orda diger heç bir hiss kök sala bilmez, hetta arzular bele.Bir çox eşq macerası yaşamış zadegan bu fikre etiraz etdi:“Eyni qelb ve ruhun bir neçe defe sevmesi mümkündür. Özlerini sevgi yolunda, ikinci defe aşiq olmağın mümkünsüzlüyünü sübut etmek uğrunda öldüren insanları misal getirdiniz. Behse girirem ki, ağılsızcasına özlerini öldürmeseler ve ikinci şansın mümkünlüyünü inkar etmeseler, yeniden sever ve hetta ömürlerinin sonunadek bir neçe defe aşiq olardılar. Sevgi içki kimidir. Bir defe dadan ebedi kölesine çevrilir.  Bu ehtiras meselesidir”.Onlar qoca hekimi hakim teyin etdiler.  O da zadeganın dediyi kimi bunun ehtiras meselesi olduğunu düşünürdü. “Mene gelince, heyatım boyunca yalnız bir defe bir gün bele fasile olmadan 55 il davam eden ve yalnız ölümün son qoya bildiyi sevginin şahidi omuşam”.Zadeganın xanımı ellerini bir-birine vuraraq:  “Bu möhteşemdir. Bu cür sevilmek xeyal kimidir. 55 il bele güclü, sarsılmaz sevginin ağuşunda yaşamaq ne böyük seadetdir! O xoşbext kişi bu cür sevgi dolu  heyatı olduğu üçün şükr  etmelidir!”Hekim gülümsedi: “Beli ,xanım, o yerde

[1] 2 3 >>