Bir zamanlar bir qadın varmış. İnsanlara yardımı, yaxşılığı çox severmiş. Herkes ona imrener, hesed aparar *aman, ne yaxşılıqsever biridir* deyerlermiş.


VAxt çatır, bu yaxşı qadın dünyadan köçür.Qadının cenazesi evden çıxarılarken, qelb gözü açıq bir adam tabutun baş terefinde bir soğan görmüş.Tabut eller üstünde alçalıb yükselerken soğan yerinden terpenmemiş.Qebre qeder adam eyni görüntünü görmüş.


Sonradan gerçekler anlaşılır. Sen deme bir hefte önce bu qadının qapısına bir dilençi gelmiş.Bu qadın da ona bir şey vere bilmek üçün sağa sola baxmış,bir şey tapmayınca da eline keçen o soğanı vermişdir.


Heyatı boyunca bütün yaxşılıqları gösteriş ve xalqın terifi üçün edib qürurlandığı halda,soğanı o gün sırf ALLAH üçün vermiş ve qebre de o soğanı götürmüşdür..