Bir gün bir kasıb bir qab dolu üzümle gelir peyğemberin yanına,ve o qabi verir peyğembere, hezret başlayir o üzümleri yemeye. her bir gilesini yedikce o kasiba baxib gülümseyir, o ise ele sevinir ki az qalir qanad aça sevincden ve uça, peyğember bütün üzümleri yeyir ve heç yanındaki sehabeye bundan teklif etmir, kasıb sevinerek evine qayidir . sehabe peyğemberden soruşurlar ki ya Resûlallah sende bele bir adet varidiki ne yeseydin yanindakilara teklif ederdin, ne oldu sene hamsini yedin ve bize teklif etmedin??
Peyğember buyurur:siz o kasıbın üzünde ki sevinci gördünüzmü? Üzümler çox acı idi ve men qorxdumki siz yesez, ağzınızı turşudasız ve o kasıbın sevincini yox edesiz! !
Sallallahu aleyke ya rehmeten lil alemin