sizleri sevmezler. Siz kitabın hamısına (bütün ilahi kitablara) inanırsınız. Onlar sizinle görüşdükleri zaman: “Biz de inandıq”, - deyir, xelvetde olduqda ise size qarşı qezeblerinden barmaqlarını gemirirler. (Ya Resulum!) De: “Acığınızdan ölün!” Elbette, Allah üreklerde olanları bilendir.


Size bir menfeet yetişende onlar qemgin olur, size bir zerer toxunanda ise ona sevinirler. Eger sebr edib özünüzü qorusanız (Allahdan qorxsanız), onların hiylesi size heç bir zerer yetirmez. Şübhesiz ki, Allah onların ne etdiklerini bilendir.


(Ya Resulum!) Sen müharibeden ötrü möminlere (elverişli) mövqeler hazırlamaq üçün sübh vaxtı öz ailenden ayrılıb (Medineden Ühüde) getdiyin vaxtı (yadına sal)! Şübhesiz ki, Allah (her şeyi) eşidendir, bilendir!


(O müharibede) sizin içerinizden (Seleme ve Harise oğullarından ibaret) iki deste meğlubiyyetden (uğursuzluqdan) qorxaraq geri çekilmek fikrine düşmüşdü. Halbuki, Allah onların yardımçısı idi. Gerek möminler (her işde) Allaha tevekkül etsinler!


(Ya Resulum!) Heqiqeten, siz Bedrde (düşmene nisbeten az ve) zeif olduğunuz halda, Allah size yardım etdi. (Allaha) şükür eden olmaq üçün Allahdan qorxun!


O zaman sen möminlere deyirdin: “Rebbinizin üç min melek endirerek imdadınıza yetişmesi size kifayet etmezmi?”


Beli, eger sebr edib (Allahdan) qorxsanız, onlar (Mekke müşrikleri) qezeble üstünüze geldikleri zaman Rebbiniz artıq beş min nişan qoyulmuş melekle size yardım eder.


Allah bunu sizin üçün mehz müjde olaraq ve qelbleriniz rahatlansın deye etdi. Kömek ancaq yenilmez qüdret, hikmet sahibi olan Allahdandır ki,


O (bununla) kafirlerin bir hissesini mehv etsin (döyüş meydanında kesib-doğrasın) ve ya onları meğlubiyyete uğratsın. Bele ki, onlar naümid geri dönsünler.


(Ya Resulum!) Bu işde sene dexli olan bir şey yoxdur. (Allah) ya onların tövbelerini qebul eder, ya da onlara ezab verer, çünki onlar, heqiqeten, zalım kimselerdir.


Göylerde ve yerde olanlar Allaha mexsusdur. O,

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 23 >>