qalmaz”.13

Peyğem­ber (sallallahu aleyhi ve sellem) bizim üçü­müzden başqa döyüşden yayınanla­rın her birinden and içib, üzr dilemelerini qe­bul etdi, hemçinin onların beyetini qebul edib onlar üçün bağışlanma diledi. Lakin bizim baremizde olan hökmü Allahın emri gelene qeder texire saldı. Bu haqda Uca Allah bele buyurur: “Geri qalmış üç neferi de bağış­ladı...”14. Bu ayede qeyd olunmuş “geri qalanlar” ifadesi heç de bizim Tebuk döyü­şünden geri qalmağımıza işare deyil. Eksine, bu bizim bare­mizde olan hökmün, and içerek Peyğemberden (sallallahu aleyhi ve sellem) üzr dileyenler baresinde olan hökm­den (elli gün) geri qal­masıdır”.15
– Ebu Zerin İslam dinini qebul etmesi;

Ebu Zer bele revayet etmişdir: “Men Ğifar qebi­le­sin­den idim. (İslamın ilk günlerinde) bize xeber gelib çat­dı ki, Mekkede bir adam peyda olub, peyğember ol­du­ğu­nu iddia edir. Onda men qardaşıma dedim: “Get o ada­mın yanına, onunla danış ve mene ondan bir xeber getir!” Qarda­şım (Mekkeye) gedib onunla görüşdü, son­ra geri qayıtdı. Men soruşdum: “Ne xeber (getirmisen)?” Dedi: “Vallahi, men (insanlara) yaxşı işler görmeyi buyu­ran ve (onları) pis işlerden çekindiren birisini gör­düm.” Men (ona): “Sen mene lazım olan xeberleri getirmemi­sen?”– dedim, sonra da bir cürdek su ve bir el ağacı götürüb Mekkeye yola düş­düm. Men Peyğemberi (sallallahu aleyhi ve sellem) tanımırdım ve heç bir kimseden onun haqqında soruş­maq da istemir­dim. Men Zem-zem suyun­dan içirdim ve Mescidül­heramda qalır­dım. (Hemin vaxt) Eli gelib me­nim yanım­dan keçdi ve (mene): “Qerib adama oxşayır­san”– dedi. Men: “Beli!”– dedim. O (mene): “Ele ise gedek eve!”– de­di, men de onunla getdim. O menden bir söz soruş­madı, men de ona heç ne demedim. Seher açıl­dıqda men Pey­ğemberi (sallallahu aleyhi ve sellem) soraqlamaq üçün mescide geldim, lakin heç kes mene onun haqqında bir söz deme­di. (Yene) Eli me­nim yanımdam keçdi ve soruşdu: “Sen (qonaq) qalmaq üçün hele özüne bir yer tapa bilmemi­sen?” Dedim: “Xeyr!” Dedi:

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 28 >>