ata-babalarının dini bundan daha xeyirlidir”. Men dedim: “Xeyr, vallahi ki, bu din bizim dinimizden daha xeyirlidir”. Onda ata­mın canına qorxu düşdü, (ateşperestlikden üz dönderece­yimden qorxdu) ve ele buna göre de meni ev dustağı edib el-ayağımı bağladı ki, heç yere qaçıb gede bilmeyim. Men (fürset tapıb) nesranilere xeber gönderdim ki, eger Şama bir karvan getse, mene xeber versinler. Çox keçmedi ki, nesraniler Şam karvanının geldiyini mene bildirdiler. Men onlara xeber gönderdim ki, Şam tacirleri alış-veriş­lerini qurtarıb Şama qayıtmaq istedikde mene xeber ver­sinler. Nehayet onlar mene tacirlerin yola düşmek iste­di­yini bildirdiler. Men ayağımdakı qandalları açıb evden qaçdım ve özümü hemin karvana yetirib onlarla beraber Şama yollandım. Şama çatdıqda dedim: “Bu dini bilen en savadlı adamı mene gösterin”. Mene kilsedeki baş keşişi gösterdiler. Men onun yanına gedib dedim: “Men bu dini qebul etmişem, qelbimi ona bağlamışam ve isteyirem ki, senin yanında qalıb sene xidmet edim, senden savad alım ve seninle birge namaz qılım”. Baş keşiş mene yanında qalmağa izn verdi. O çox yaramaz adam idi. O, öz hava­darlarına Allah yolunda sedeqe vermeyi emr edir, lakin yığılan sedeqeni özüne götürürdü, kasıblara heç ne ver­mirdi. İş o yere gelib çatmışdı ki, bu yaramaz adam yeddi küp qızıl-gümüş yığmışdı. Bu emeline göre men ona nif­ret edirdim. Nehayet, baş keşiş öldükden sonra nesraniler onu defn etmek üçün onun başına yığışdılar. Onda men onlara dedim: “Sizin bu keşişiniz çox deleduz adam idi. O sizi sedeqe vermeye tehrik edir, sonra da verdiyiniz sede­qeleri özüne götürür ve kasıblara heç ne vermirdi”. Onlar soruşdular: “Ne bilirsen ki, o bele edirdi?” Dedim: “İste­yirsinizse, onun yığdığı pulların yerini size gösterim?” Onlar: “Göster!”- dediler. Men onlara onun xezinesinin yerini gösterdim ve onlar oradan yeddi küp qızıl-gümüş çıxartdılar. Heqiqet belli olduqdan sonra onlar: “Allaha and olsun ki, biz bunu basdırmayacağıq”– dediler ve çar­mıxa çekib daş-qalaq

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 ... 28 >>