görende keşişin sözleri yadıma düşdü ve axtardığım yeri tapdığımı güman etdim. Hemin erefede artıq Allah Öz Peyğemberini (sallallahu aleyhi ve sellem) insanlara gönder­mişdi. Peyğember (sallallahu aleyhi ve sellem) bir müddet Mekkede devet apardı. Men köle idim deye, onun haqqında heç bir melumatım yox idi. Sonra Peyğember (sallallahu aleyhi ve sellem) Medineye hicret etdi. Bu erefede men ağam üçün ağacdan xurma yığırdım. Hemin vaxt ağamın emisi oğlu onun yanına geldi ve onlar ağacın al­tında durub söhbet etmeye başladılar. Biri o birine dedi: “Allah Beni-Qiyle qebilesini öldürsün! Bu deqiqe onlar Qubada Mekkeden gelmiş o kişinin başına toplaşıb onun peyğember olduğunu iddia edirler”. Men bu sözleri eşi­dende bedenimden isti bir üşütme keçdi ve az qaldım ki, ağacdan ağamın üstüne düşüm. Men derhal yere enib ağamın emisi oğluna yaxınlaşdım ve ondan: “Sen ne de­din? Ne dedin?”- deye soruşdum. Bunu eşidende ağam qezeblendi ve meni emellice kötekledi. Sonra üstüme qış­qırıb dedi: “Bunun sene dexli yoxdu, get işinle meşğul ol!” Men ona: “Sadece onun dediyini bilmek isteyirdim”- dedim, (sonra da gedib işimle meşğul oldum). Axşam düşdükde men bir qeder xurma götürüb Peyğemberin (sallallahu aleyhi ve sellem) yanına getdim. Hemin vaxt Peyğember (sallallahu aleyhi ve sellem) Qubada idi. Men onun yanına gelib dedim: “Senin emelisaleh insan, etrafındakı sehabelerin de ehtiyac içinde olduğunu eşit­mişem. Odur ki, sedeqe vermek üçün saxladığım bu xur­maları size getirmişem. Sizin buna daha çox haqqınız ça­tır”. Bunu deyenden son­ra men xurmaları Peyğembere (sallallahu aleyhi ve sellem) uzatdım. Peyğember (sallallahu aleyhi ve sellem) sehabelerine: “Yeyin!”- dedi, özü ise bundan yemedi. Onda men öz-özüme: “Bu, biri!”- dedim ve çıxıb getdim, Peyğember (sallallahu aleyhi ve sellem) de Medineye getdi. Sonra men yene bir qeder xurma götürüb onun yanına geldim ve dedim: “Görürem, siz sedeqe yemirsiniz. Odur ki, bu xurmaları size hediyye edirem”. Onda Peyğember (sallallahu aleyhi ve

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 28 >>