qadın var. Sen Aişe­nin xidmetçi­sin­den soruş, o sene düzünü deyer.” Pey­ğem­ber (sallallahu aleyhi ve sellem) (Aişe­nin xidmetçisi) Beri­reni çağırıb soruşdu: “Ey Berire, onda seni şübhe­lendirecek bir şey görmü­sen­mi?” Berire dedi: “Xeyr! Seni haqq ile gönderen Allaha and olsun ki, ondan bir qebahet iş görseydim, onu qına­yardım. Yalnız onu deye bilerem ki, az yaşlı qız uşağı olduğu üçün men yoğur­duğum xemiri qorumağı ona tapşırdıqda o yatar ve qoyun gelib xemiri yeyerdi.”
Ab­dullah ibn Ubey ibn Selul dedi­yine göre üzrxah­lıq istesin deye, hemin gün Peyğember (sallallahu aleyhi ve sellem) minbere qal­xıb dedi: “(Ey müsel­manlar!) Kim menim zövceme eziyyet veren ada­mın itti­ham­larını redd edib zövceme beraet qazandıra biler? Vallahi, men zövcem­den xeyirden baş­qa bir şey görme­mişem. Elece de ittiham olunan kişinin (Sefvan ibn Müettilin) pis bir hereket etdiyi de mene me­lum deyil. O heç vaxt mensiz bizim eve daxil ol­mayıb.” Bu vaxt Sed ibn Muaz ayağa qalxıb dedi: “Ya Resulullah, vallahi ki, men sene haqq qazandırmaq iste­yirem. Eger ittiham eden şexs Ovs qebile­sindendirse, biz onun boy­nunu vurarıq, yox eger qar­daşlarımız olan Xezrec qebile­sindendirse emr et, senin em­rini yerine yeti­rek.” Bu vaxt Xezrec qebilesinin başçısı Sed ibn Ubade dedi: “Vallahi, sen yalan danışdın! Sen onu ne öldürensen, ne de öldür­meye qadirsen!” O, emelisaleh adam idi, lakin buna reğ­men tayfabazlıq etdi. Bu sözden sonra (Sed ibn Muazın emisi oğlu) Useyd ibn Xudeyr qalxıb (Sed ibn Ubadeye) dedi: “Vallahi, sen yalan danış­dın! Biz onu mütleq öldü­rerik. Heqiqeten de, sen münafiqsen ve müna­fiqleri mü­dafie edirsen”. Belelikle, Xez­rec ve Ovs qe­bileleri arasın­da ele bir çax­naşma düşdü ki, az qala bir-birlerini öldü­recek­di­ler. Bu vaxt Peyğem­ber (sallallahu aleyhi ve sellem) minberde idi. O, derhal minberden enib onları sakitleşdirdi ve özü de susdu. Men daha bir gün dayanmadan ağla­dım ve bütün geceni oyaq qaldım. Seherisi gün valideyn­lerim menim bir gün yarım

<< 1 ... 21 22 [23] 24 25 ... 28 >>