bizden uzaqlaşdı ve onların bize qarşı olan münasibeti deyişdi. Hetta, bu yerler menim üçün qerib­leşdi. Bu veziy­yet elli gün davam etdi. Bu müddet erzin­de Murara ve Hilal Allahın qederine bo­yun eymekle ev­lerinde oturub ağla­yırdılar. Men ise onlardan daha genc ve daha dözümlü ol­du­ğum üçün müselmanlarla birlikde namaz­larda işti­rak edir ve bazarlarda gezib dolaşır­dım, lakin menimle heç kes da­nışmırdı. Namazdan sonra Pey­ğemberin (sallallahu aleyhi ve sellem) yanına gelib salam verer ve öz-özüme de­yerdim: “Göre­sen onun dodaqları terpendi­mi, menim salamımı aldı­mı?” Sonra onun yaxınlığında namaz qılar ve gizlince ona nezer salar­dım. Namaza geldiyim zaman Peyğem­ber (sallallahu aleyhi ve sellem) mene teref baxardı, ancaq men ona teref baxdıqda o menden üz çevi­rerdi. İnsanların menden üz çevirmesi ve mene qarşı olan soyuq münasibetleri belece davam etdi. Bir gün men emim oğlu Ebu Qeta­denin he­yet diva­rını aşıb onun yanına geldim. Ebu Qetade en çox sevdi­yim insanlardan biri idi. Men ona salam ver­dim, ancaq vallahi ki, o, menim salamımı almadı. Men dedim: “Ey Ebu Qetade! Seni Allaha and verirem, de görüm menim Allahı ve Onun Resu­lunu (sallallahu aleyhi ve sellem) seven bir bende olduğumu bilir­senmi?” O susdu.
Men bir daha Allaha and verib soruş­duqda, o yene de cavab vermedi. Men üçüncü defe Allaha and verib soruşdum. O dedi: “Allah ve Onun Resulu daha yaxşı bilir!” Bu cavabdan sonra gözlerim yaşla doldu, sonra hasarı aşıb oradan uzaqlaşdım. Bir gün men Medine bazarında gezib dolaş­dığım zaman ora ticaret üçün gelmiş, Şam ehlinden olan bir nesrani ekin­çi: “Men Keb ibn Maliki nece tapa bile­rem?”– deye soruşduqda, bazar­da­kılar işare edib meni ona gösterdi­ler. O yaxınlaşıb Ğessan vilaye­tinin hökm­darı­nın mek­tubunu mene teq­dim etdi. Orada bu sözler yazılmışdı: “Sonrasına gelin­ce... Mende olan melumat­lara göre dos­tun seninle çox sert davranır. Doğrusu, Allah seni tehqir olunacağın ve sıxıntı çekeceyin bir yer­de qalmaq üçün yaratmamışdır. Ele

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 28 >>