Bir anda yuxudan oyandım. Çox
maraqlı bir işıq gördüm amma otağımın işığı bağlı
idi. Baxdım saat 3:30 gece yarısıdı. Çox yaxşı
gördüyüm bu qeder işıq haradandı göresen?
Birden çaşıb qaldım… Baxdım ki, elimin yarısı
divarın içinde.
Derhal elimi çıxartdım, qorxu içinde oturub elime
baxırdım.
Tekrar elimi divara doğru uzat...dım yene elim
divarın içine girirdi!!!!!!!!
Bir gülümseme sesi eşitdim. Üzümü qardaşıma
doğru çevirdim, yatırdı.
Qorxu içinde yatağımdan qalxıb qardaşımı
oyandırmağa getdim. Amma cavab vermedi.
Anamın otağına doğru getdim, atamı oyatmağa
çalışdım.
Mene cavab vermelerini isteyirdim amma heç kim
cavab vermirdi.
Anamı oyandırmaq üzreyken, baxdım ki anam
yuxudan oyandı. Yuxudan oyandı amma menimle
danışmırdı.
Anam “Bismillehir-Rahmenir-Rahim” deyirdi ve
tekrarlayırdı. Atamı oyandırdı, “qalx qalx bir
uşaqlara baxaq” dedi. “Indi zamanımı, qoy yataq
sabah ola xeyir ola” dedi atam. Amma anamın
israrı üzerine atam qalxdı, birlikde otağımıza
doğru geldiler. Başladım qışqırmağa, “ana, ata”
amma heç biri cavab vermirdi!!! Anamın paltarını
çekir meni dinlemesini isteyirdim amma anam
meni hiss etmirdi!!! Başladım anamın arxasından
getmeye. Bizim otağımıza girdiler ve anam işıqları
yandırdı. Amma menim üçün ferq etmirdi çünki
menim üçün her teref işıq idi. Tam o sırada çox
maraqlı bir şeyle qarşılaşdım. Öz vücüdumu
gördüm!!!
Beli öz vücüdumu…
Oturub öz özümü seyr edirdim, iki deneydim. Öz
özüme soruşurdum kimdir bu göresen? Necede
mene benzeyir!!! Başladım öz özümü
oyandırmağa, bu kabusdan xilas olum deye,
amma oyana bilmedim…
Atam anama dedi “bax yatırlar, gel gedek“. Amma
anam sakit ola bilmedi ve menim yatdığım
yatağa doğru gelerek meni oyandırmağa başladı
“oyan Mehemmed, oyan mene cavab ver“. Amma
cavab vere bilmirdim!!!
Bir neçe defe oyatmağa çalışdı amma yox...
Birden baxdım ki, atamın gözlerinden yaşlar
tökülür. O atam ki, indiye qeder onun göz
yaşlarını göre bilmemişdim.
Qışqırışmalar başladı o yerden ..

[1] 2 3 >>