Her bir insanın heyatda emel etmeli olduğu en vacib vezifelerden biri haqqı tanıyıb ona itaet etmek, batile ise nifret gösterib ondan uzaq olmaqdır. İnsanın bütün emellerinin de mehz bu iki cehete köklenmesi zeruri bir hal hesab olunur. Bele ki haqqa merifeti olmayan ve batilden uzaq durmayan şexsin hetta etdiyi her bir ibadet bele deyersiz ve tesirsiz olacaqdır. Haqqın böyük nişanelerinden biri olan İmam Hüseyn(e) bütün emellerin kökü sayılan bu iki esas xüsusiyyeti, yeni haqqa mehebbet ve batile nifreti tekce öz heyatında ve etdiyi qiyamında deyil, hetta qiyamete qeder olan tesirinde bele çox yüksek seviyyede eks etdirmişdir. İmam Hüseyn (e) Kerbelada haqqı nümayiş etdirerek orada iki deste, şeytani ve Rehmani deste yaratdı. Şeytani destede bir nefer olsun bele Rehmani, Rehmani destede ise bir nefer de olsun şeytani adam qoymadı. Onları bir-birinden tamamile ayırıb her kesi öz layiq olduğu yerine gönderdi. Bir terefde tam gözellik, diger bir terefde ise tam çirkinlik. Daha sonra ise O Hezret özünde ve öz terefinde ne qeder gözellik var idise hamısını bir-bir üze çıxarıb düşmen terefinin de iç üzünü bütün dünyaya tanıtdıraraq onları rüsvay etdi. Bu yolda aile ve uşaqlarını da apardı ki öz terefinde olan gözelliyi en son hedde çatdırsın ve düşmen terefinin de en son cinayet ve çirkinliyini üze çıxarmış olsun. İmam Hüseyn (e) haqqı tanıyıb onu sevmek ve batilden uzaq durub ona nifret beslemek xasiyyetini özünden sonra insanlara vere bildi ve göründüyü kimi hele de bu tesir davam etmekdedir. Mehz bu da İmam Hüseyn(e)-ın qelebesi sayıldı. İbn Ziyad Xanım Zeynebe dedi: Gördünmü Allah senin qardaşınla ne etdi: Xanım buyurdu: “Gözellikden başqa heç ne görmedim.”
Hezret Peyğember (s) İmam Hüseyn(e)-a buyurdu: Allah isteyir seni şehid ve balalarını da esir görsün. Niye Allah o hezretin yaşamasını yox, ölmesini isteyirdi? Çünki İmamın ölmesi ve övladlarının esir götürülmesi olduqca böyük tesire malik idi ki ona da mehz bu yolla, yeni şehidlikle çatmaq mümkün idi. Nece ki

[1] 2 3 ... 8 >>