ki bu işle haqqı daimi olaraq tanıtdırıb sevdirecek. İmam İlahi nurdur. Haqdan gelen nur ise heç vaxt sönmez. O Hezret bilirdi ki onun bu ölmeyi ve matemi haqqı her yerde gün kimi parladacaq ve zülm sütunlarını titredecek. İmam Hüseyn (e) başqa İlahi insanlardan ferqli olaraq her zaman zülmkarlar üçün aradan getmeyen ebedi bir manieye çevrildi. Hansı ki diger övliyalar yalnız öz zamanlarının zalımlarına ve günahlarına manie idiler. Lakin İmam Hüseyn(e) bütün zamanlar üçün bu cür oldu. İmamı yolunun üstünde manie gören Yezid ele bildi ki onu aradan götürmekle meqsedine çatacaq ve rahat şekilde öz planlarını icra edecek. Amma sonda gördü ki o İmamı neinki özü üçün hetta onu bu cür öldürmekle bütün dövrün Yezidleri üçün de olduqca böyük bir manieye çevirdi. Allaha ve İmama da ele bu lazım idi. Hezret Peyğember buyurur: “Heqiqeten möminlerin qelbinde Hüseynin qetlinin bir herareti vardır ki o heç vaxt soyumayacaq.”
Belelikle Yezid terefdarları eslinde isteyirdiler İmamın mentiq ve tesirini öldürsünler. Bunun da yolunu İmamın özünü öldürmekde gördüler. Amma sonra gördüler ki onların öldürdüyü yalnız İmamın cismidir. Mentiq ve tesiri ise her yerde gün kimi parladı ve daha da möhkemlendi. İmam zahiri meğlub olsa da amma mehkum olmayıb eslinde qelebe qazandı. Onlar İmamın özünü öldürüb qanını tökseler de lakin mentiqini ve nurunu söndüre bilmediler. İmam öz müqeddes hedefini mübarek qanı ile ebedi olaraq tarixin sehifelerine yazdı ve bütün könüllere hakim oldu. Belece “aşura günü qanın qılınclara qelebe çaldığı gündür” meselesi inkar olunmaz bir heqiqete çevrildi.
İn Hüseyn kist ki heme divaneye ust
İn çe şemist ki heme pervaneye ust
Yeni, bu Hüseyn kimdir ki hamı divanesidir. Bu ne cür şemdir ki hamı pervanesidir.
Ele bu sebebden de İmam Hüseyn (e) buyurur: “Menim kimisi Yezid kimisine beyet etmez.” Demir ki “Men Yezide beyet etmerem.” Bununla da İmam isteyirdi bunu çatdırsın ki Onunla Yezidin arasındakı mesele şexsi mesele deyildi. Eger bele olsaydı yene de bu

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>