onun
boynunu sindirib. Mehkeme ise meni
tutmadi. Meni haqli sayaraq sherti ceza
verdi. Artiq qizin nishanlisinin 40-i idi.
Onun qebrinin ustune geldim her kes
aglayirdi. Qiz da. Onun gozunde yashi
hech gormek istemezdim. Her kes
dagilandan sonra qebre yaxinlashdim.
Qiz refiqeleri ile qebrin yaninda tek
qalmishdilar. Meni gorcek mene teref
geldi ve “alchagin birisen, onun olumune
sen sebeb oldun, sen onu oldurdun, bizi
sen ayirdin” dedi. “O, seni xilas ederek
oldu. Sen olmasaydin o, olmeyecekdi. O,
sene gore oldu. Sene gore.., sene gore..”
O, artiq goz yashlarinda bogulurdu.
Heyatda hech bir shey mene bu qeder
tesir etmemishdi. Refiqeleri onu
sakitleshdirerek apardilar. Men ona hech
ne deye bilmedim. Men de istemezdim her
shey bele olsun. Onlarin bir yerde olmasi
uchun her sheye, olume bele hazir idim.
Amma artiq ne etmek olardi? Olan
olmushdu. Hech bir sheyi deyishmek
mumkun deyildi.
…Ustunden bir nece ay kechdi.
Qebirstanligin yanindan kechirdim.
Dedim bir oglanin qebrine deyim. Hem
oglan uchun, hem de butun
qebirstanliqda yatanlar uchun bir
Fatihe oxuyum. Ele Fatiheni oxuyub
qurtarmishdim ki, yanimda qizi gordum.
Sen deme bu gun oglanin ad gunu imish.
Qiz da ona gore oglanin qebri ustune
gelibmish. „Ele bilirsen bu duani
oxumaqla gunahlarin bagishlanacaq. Yox
bagishlanmayacaq. Sen bagishlanmaz
gunah eledin. Sen bir-birini seven 2
insani ayirdin“ deyerek yaxamdan tutub
meni silkeledi ve sineme 2 yumruq
vuraraq goz yashlari ichinde bashini
sineme qoydu. Ozum de bilmeden onu
qucaqladim. Belke de ne zamansa buna
gore hele heyatimda sevinmediyim kimi
sevinerdim. Amma indi sevine bilmirdim.
O, haqli idi. Men onlari ayirdim. Belke de
men o vaxt davaya girishmeyimle sehv
etdim. Qiza el qaldirsalar bele belke de
bununla qurtaracaqdi. En azindan kimse
olmeyecekdi. Artiq ne etmek olardi? Olan
olmushdu. Onun bashini qaldirib yashli
gozlerine baxaraq „ bagishla, sizin bir
yerde olmaniz uchun heyatimi bele
vererdim,

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>