Soyuducudan mektub
Bilirsiniz men indi
haradayam? Men soyuducunun içindeyem. Men bu axmaq soyuducunun içindeyem. Soyuducunun içinden mektub yazan adama ne deyersiniz? – Deli.

Men de deyerdim. Iki ay evvel bu restoranda işe düzeldim. Her şey yağ kimi gedirdi. Bu güne kimi.

Amma o sarsaq italiyanın meymunu masanın üzerine çıxıb şamları süfreye yıxmasaydı men indi soyuducuda son sözlerimi yazmazdım. İndi hemişeki kimi oturduğum menecer otağında çayımı içerdim. Bilmirem nece oldu amma süfre birden-bire alışdı.Belke içkilerdeki spirte göre alov bele güclü oldu. Bilmirem.. Terslikden döşemeni de seher spirtli mehlulla silmişdiler. Par- par parıldayırdı. Süfreden bir parça od yere düşen kimi bütün restoran alışdı. Men yanğın söndüreni götürmek istedim amma gec idi. Bütün restoran yanırdı.

Divardakı resmler , perdeler, xalçalar, masalar. Alov bara çatanda partlayış baş verdi. Camaat qaçmaq isteyirdi amma qapı terefde alov lap güclü idi. Adamlar pencereden tullanırdı. Men ise çatdırmadım. Her şey bir deqiqenin içinde baş verdi. Od meni qova-qova metbexe saldı. Beş saniyenin içinde metbex de alışdı. Men de mecbur olub bu soyuducuya girdim. Soyuducu otaq kimi böyükdür- evdekilerden deyil. Içeride de menfi 48 derece şaxta var. Indi men nazik köynekde bu soyuducunun içinde donuram. Soyuducunun qapısını da içeriden açmaq olmur. Lap açsam da alov meni yandıracaq. Men donuram!!! Heyatın edaletsiz ve menasız olduğunu bilirdim. Amma bu qeder menasız yox daa. Men bele ölmek istemirem. Istemirem desinler ki “ Restoranda YANĞIN baş verdi ve o DONDU ” . istemirem ölümüm bu qeder düşük olsun. 15 deqiqedir buradayam. Artıq dodaqlarım çatlayıb. Bütün bedenib göyerib. Yanğının içinde donuram. Bütün heyatımı karyera qurmağa serf etmişdim. Her şeyin yaxşı getdiyi bir vaxtda bütün planlar puç oldu. Menim bioqrafiyamda 4 cümle yazılacaq. Doğuldu , oxudu , işledi , öldü. Dördü de boş ve deyersiz. 5 ilden sonra meni hamı unudacaq. Amma bir gün yanğın söndürenlerden biri öz nevelerine

[1] 2 >>