DOSTUM....Dost olduğumuz gün ne qeder sevinmişdiy..Uşağlığ xeyalları ve oyunlardan ibaret idi heyatımız..Sonralar anladımki heyat doğurdanda oyun imiş..Yenildim bu oyunda hemişe. Halbuki uşağlığda heç yenilmezdim...O şirin gülüşlerimiz indi saxta gülüşlerle evez olunub..Uşağlığda dizimiz qanadığında ağlasağda tez unudurduğ bunu..Bes niye indi üreyimiz qanadığında ele asand unuda bilmiriy? Niye keçmir o ağrı..


PIS GUNLERIMIZ OLMADI DEMIREM..Tebii ki yaxşı günlerin qedrini bilmey üçün olmalıydı..Geriye baxıram..çox xoşbext idim seninle..Belkede anlamısan bilmirem..Menim evvelki olmadığımı..Men çox sevdim birini..Bunları sene anlatmağ asand deyil..Eynen üreyimdekiler kimi..Bilirem her zaman bir birimizin ağlında uşağlığımızdaki o balaca qızlar kimi qalacayığ....Ele buna göre de heç bir birimize heyatdan sevgiden behs etmediy...üreyimdeki sevginin böyümeyinnen çox qorxuram..Belkede budur hemişe uşağ qalmağ istemeyimin sebebi..Niye deye çox soruşuram özümnen..Niye bu qeder çox sevdim? Uşağlığım yadındadı? Sevgi deyende gözümü qaçırmırdım indiki kimi..üreyim ağrımırdı..Men heç vaxt heçkimi sevmerem deyirdim..

CHOX DUWUNDUM.. Qebul elemey istemirdim..Gecelerce ağladım..Men bu ola bilmezdim.Indi neceyem? Indi artığ onnan asılı olduğumu qebul eleyirem..He..özümü düşünmürem..üreyimi paramparça eden o insanı sevirem..Hemde herşeyden çox..Menim kimi sevmesini istedim. Xoşbext olmağ istedim ama olmadı..Sevgililere baxıram..Menim qeder sevmirler belkede..Ama en azınnan mennen daha xoşbext görünürler..Ola biler ki bir gün yorulum sevmeyden..Aile qurum..Ana olum..Xoşbext görünüm..Ama ’’men’’ ola bilmerem o zaman..Her bir yerlerde onu mene xatırladacağ birşeyler olacağ..Oğlumun adın daşıyacağ belkede..Her seslenişimde onu xatırladacağ.. Belkede gizli gizli ağlıyacam..Bir sözle xoşbext ola bilmiyecem..

GEL DOSTUM ELINE VER QAYIDAX UWAXLIGIMIZA..Söz verirem heç incitmeyecem seni..Heç küsmeyecem..Heç ağlatmayacam..Sadece qayıdağ..Qelbimiz deyilde dizimiz qanasın yene...Güle

[1] 2 >>