Seni sevmeyim üçün sene toxunmam lazım deyil… El-ele yollarda gezmeyim lazım deyil... Gözlerinle danışmaq, gözlerimle danışmağın yetir...
Müqavilelerimiz yox... Ne aldatdığını, ne de aldatdığımı düşünürük... Ne sen menimsen, ne de men senin... Amma gözleremiz dolur sebebsiz, bir fincan qehveni qurtumlarken. Hesret bize yoldaşlıq edir... Bir-birimize aid olmamanın yüngüllüyünde, eşqin ağırlığı ezir üreklerimizi...
Gözlerim uzaqlara dalıb getdiyinde, tekliyim her defe yumruq kimi üzüme endiyinde semaya baxıb sende olan sensizliyi daddım her hüceyremde, nefesimde, seninle süretlenen üreyimin atışlarında… Sen, sensizliyin de özü idin...
Burada "sen" dediyimi, eli, qolu, qıçı olan beden sanacaqlar… Burada sen dediyim, boşluqda bir bulud, tüstü olan terifsiz eşqdir… Süni qısqanclıqların altında ezilen eşq parodiyalarının sehnesinde, qandallarla bezenmiş boğulmaqda olan sevdalıların dünyasında kim anlayacaq meni? Men eşqe aşiq oldum... Men sene aşiq oldum... Eşqin en saf halına, eşqin özüne…
Senin qızıl qablara, makiyajlanmış bedenlere, dekorasiyalara ehtiyacın yoxdur... Hamımızın üzerinde, içinde olduğumuz hava kimi azadca gezerken, seni qaba doldurmağa çalışdıqca qaçıranlara inad yaşamağa çalışıram seni… Ey eşq… Hava kimi, su kimi, çörek kimi ovucumdasan...
Sen her yerdesen bilirem... Teneffüs etdiyim havada, içdiyim suda… Sen, "men"sen… Sen, kainatın özüsen…
Ey eşq, sen yaranmanın da özüsen…
onu bawa duwmeyenlerdide zibilliye tullayanlar
ewq,mehebbet...bunlarin hamisin apar tulla))
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç
