bilmirdi.Gözlerini
yumub heyecan içinde hökmü
gözleyirdi.Birden mehşerdeki
izdihamdan bir uğultu
qopdu.Qulaqları sehvmi
eşidirdi,nedir,Onun adı
«cehennemlikler» siyahısında
oxunmuşdu.Dizleri üste
çökdü,yıxıldı. «Ola bilmez» —
deye qışqırdı.Qalxıb sağa-sola
qaçmaga başladı.Hıçqıraraq:
«Men nece cehennemlik ola
bilerem?Heyatım boyunca Allah
yolunda qulluq eden insanlarla
bir yerde olmuşam.Onlarla
beraber insanlarla Rebbimi
tanıtmağa çalışmışam,» —
deyirdi.
Göz yaşları titreyen vücudunu
islatmışdı.Meşher xidmetçileri
qollarından tutub izdihamı
yararaq onu alovları göylere
yükselen cehenneme teref
aparmağa başladılar.
Xidmetçilerin qolları arasında
çırpınırdı.Bir qurtuluş yox idimi?
Bir yardım eden olmayacaqdımı?
Dodaqlarından qırıq-qırıq
yalvarışla qarışıq kelmeler
süzülmeye başladı: «Oruclarım…
Oxuduğum Quranlar… Namazım…
Heç biri xilas etmeyecekmi?»
Ağlaya-ağlaya yalvarırdı.Alova
yaxınlaşmışdılar.Başını geriye
çevirdi.Son çırpıntıları idi.
Resulullah (s.e.s.):«Birinizin
qapısının ağzından bir çay axsa
ve o çayda günde beş defe
yuyunsanız,üzerinizde heç kir
qalarmı?Namazda beledir.Allah
onun sayesinde bütün günahları
siler,»- buyurmamışdımı?
Son defe:«Namazlarım da mı
menim dadıma çatmayacaq?»-
deye düşündü ve «namazlarım....»
deye hıçqırdı.
Xidmetçiler ise onu dibi
görünmeyen cehennem
çuxurunun başına
getirdiler.Alovların istisi üzünü
yandırmağa başlamışdı.
Sonuncu defe dönüb geriye
baxdı.Artıq gözleri de
qurumuşdu.Ümidini tamam
itirmişdi.
Qollarını sıxan ellerin boşaldığını
hiss eledi.Qolları yanına
düşdü.Xidmetçilerden biri onu
arxadan möhkem bir şekilde
iteledi.Ayaqları yerden
üzüldü.Bedeni bir anda
uçurumun dibine
yuvarlandı.Alovların içerisine
doğru süretle düşürdü.Bir neçe
metre düşmüşdü ki,bir elin onun
qolundan tutduğunu hiss
etdi.Başını qaldırıb yuxarıya
baxdı.Onu xilas eden uzun ve ağ
saqqallı nurani bir qoca idi.Qoca
onu yuxarıya doğru
qaldırdı.O,üst-başının tozunu
temizledikden sonra

<< 1 [2] 3 >>