Refiqenin xeyaneti

Aytenin 18 yaşı teze tamam olmuşdu. O, supermarketde satıcı işleyirdi. Bir gün o, hem iş yoldaşı, hem refiqesi olan, Seide ile işden eve qayıdırdılar. Seidenin telefonunda kontur olmadığı üçün, Aytenin el telefonuyla öz qohumu olan bir oğlana zeng etdi. O günden etibaren, bu oğlan Aytene her gün zeng edir, onunla tanış olmaq isteyini qıza bildirir.

Bir gün Ayten , Seide ile eve qayıdarken refiqesinin sözüyle taksiye mindiler. Maşın süretle hansısa rayon yoluna çıxdı. Ayten hara getdiklerini soruşanda , onlar güle-güle "Seni qaçırtmışıq",dediler. Sürücü ise ele Seidenin qohumu Habil imiş. Ayten ne qeder ağlasa da ,qışqırsa da, Seide onu sakitleşdirmeye çalışırdı.

Bir neçe saatdan sonra Sabirabad rayonunda idiler. Ayteni zorla maşından düşürüb, Habilgilin evine apardılar. Habilin anası, üç bacısı Ayteni sevincle qarşıladılar -Bakıdan gelin gelib! Birce Ayten göz yaşların içinde boğulub qalmışdı, ne edeceyini, anasına ne cavab vereceyini, dayılarının üzüne nece baxacağını fikirleşirdi...
O gece Habil zorla Aytene sahib olmuşdu. Aytenin atası ve qardaşı Ukraynada işlediyinden, anası ve dayısı, xeberi eşiden kimi, rayona getdiler. Çox uzun mübahiselerden sonra barışıq oldu, bir aydan sonra ise toy. Aytenin cehizlerini rayona göndermişdiler. Toydan çox keçmedi, qaynana ve baldızlar Ayten kimi sakit, mülayim, işlerinde seliqeli, mehriban adamı yola vermediler. Habil anasının her şikayetine göre, yoldaşına el qaldırırdı. Kend evin, heyet-bacanın ağır işlerini Ayten gördüyü üçün betnindeki körpesi dözmeyib, telef olmuşdu. Hetta xestexanaya da gec çatdırmışlar.

Aytenin anası qızının evine gec-gec geldiyi üçün, olanlardan bixeber idi. Anası qızının taleyi ile maraqlananda , Ayten her şey yaxşı olduğunu söyleyirdi.

Aytenin atası Habili Ukraynaya çağırıb, onu işle temin etmişdir. Lakin Habil özünü orada da doğrulda bilmedi. Habilin orada düzgün yolda olmadığını başa düşen qardaşı ,bacısının taleyine bigane qala bilmeyib, tecili Ayteni rayondan

[1] 2 >>