atmaqla içimi soyutmuşdum.Menden ferqli olaraq o ağlayirdi.'Döyme, yazıqam' deyirdi.Men ise onun kimi gülmürdüm.Gözlerim yaşarırdı.Özümü artıq tanimırdim.Amma o menden qorxub bütün gizletdiyi senedleri qaytarmışdı.Men her şeyi öyrenmişdim.Anam uşaq evinin qapisina meni buraxdıqdan sonra intihar etmişdi.He o özünü asmışdı.Men bunları danışdıqca Jale aqlayırdı.Kişi aqlamaz deyirler.Yalan söhbetdir.Gözlerimin yaşları dodaqlarıma toxunub köyneyimi lekelendirirdi.Men danışdıqca gözümde bütün keçmiş xatireler film kadrları kimi işıqlanirdi.Men her şeyi danışırdım.Onun mene yazıqı gelmesi üçün deyil sadece bunları bilerek nifreti bir azda olsun azalsın isteyirdim.Birden o mene yaxınlaşaraq gözlerimin içine baxdı:
-Desene ikimizde atasız anasız imişik.Bes intihari öyrendikden sonra anana azda olsa haqq verdin?Belkede yaşadıqı mühit ve yaxud ailesi onu buna mecbur etmişdi.
-Meni qoyub getdiyi üçün ona haqq vermeliydim?
-Men ele demek istemedim.Sadece o da istemezdi seni itirsin...Bes niye intihar elemişdi?Bunu öyrene bildin?
-Heç niye guya ki meni saxlamağa gücü çatmayib.Bilirsen bu sadece behanedir.Men ,öz boğazına yemeye bele bir şey tapmayib uşaqina ise balaca tike çöreyi yedizdirerken her sheyin düzeleceyine inanan şexse ana deyerem .Ölmek qaçışdır.He menim üçün ana anlayışı başqa cürdü.Men meni ora qoyub geden qadina ana deye bilmerem.Bu esl analara haqsizliq olar.O sadece zeyif olaraq meni doğar-doğmaz atıb intihara bash vurdu
-Bes atan? 
-Hm bu suali vereceyini bilirdim.Atam ise eslen rus olub o güclu qumar oynayan idi.Anamla da Rusiya da taniş olublar.Anama atdığı yalanlardan sonra onunla birlikde olub.Amma sonradan qeybe çekilib.Anam meni evvel doğmaq isteyirmiş bundan atamın xeberi olduqunda menim doğmamağim üçün elinden geleni edib.Ve sonra anam öyrenib ki,atamin bashqa ailesi var.Qarnının şişkinliyi bilindiyi üçün ailesi anamin hamile olduğunu basha düsherek onu övladliqdan redd edibler.Anam da sonra da Bakiya gelib.Amma ne fayda pullar qurtarandan sonra

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>