parkda oturub dincelende, bir dene yasli insan mene yaxinlasdi..
O, seni de meni de sanki taniyirdi..Bizim kecirdiyimiz butun gunleri mene bir-bir danisdi..
O kisi kimdir bilmirem ama mene dedi ki, 1-ci gun saat 11-de senin sevdiyin oglan vefat edecek..
Onu olumden qurtarmagin bir yolu var; O da sen canini qurban vermelisen...Sen yasamayacaqsan ama o yasiyacaq..Men de dayana bilmedim, razilasdim..Bagisla meni sevdiyim!
Indi men heyatda olmasam da ama bilirem ki, sen yasiyirsan...Heyatdasan...
Inan o qeder cetindir ki, bu mektubu yazmaq, bilesen ki, 1-ci gun vefat edeceksen...
Olumunu bilmek nece de insana cetindir..
Indi bu saat mektubu sene aglaya aglaya yaziram....Belke de goz yaslarimi hiss edirsen..
Axi men seni cox sevirem!!
Bizim hele heyatda cox planlarimiz var idi..Bir-birimize neler soz vermisdik..
Ama eybi yox, teki bilim ki, sen yasiyirsan..Senin bu saat yasamagini bilmek mene dunyalara deyer..
Men ise seni hemise sevmisem ve sevecemde!
Oglan butun olanlari basa dussede ama onu oz canindan cox seven sevgilisi artiq heyatda deyildi...

<< 1 [2]