sığallayır sonra ise deyir:
- Bu fil balaca olanda men onu bu direye bağlayırdım. Balaca olanda, o illerle bu direyi dartıb yerinden qoparmağa çalışırdı. Amma o vaxtlar çox balaca idi, direyi qoparmaga gücü çatmırdı. Indi güclüdür, birce defe dartsa direyi yerinden qopara biler. Amma o, taleyile çoxdan barışıb. Artıq inanıb ki, bu direyi qoparmaq olmur. Men de onu rahatca bağlayıb gede bilirem.

Bizi artıq uşaqlıqdan ehlilleşdiribler. Bala, sen evvelce mektebde oxumalısan, sonra universitetde. Universiteti bitiren kimi esgerliye gedeceksen.Qayıdanda işlemeye başlayacaqsan. O iller yeqin ki, nişanlanarsan. Bir az imkan tapan kimi evleneceksen. İlk iki ilde uşağınız olacaq. Sonra uşaq böyüyecek. Onu mektebe qoyacaqsınız. Sonra uşaqlarınız evlenecek, sen nevenle oynayacaqsan. Qocalanda da ki, veremden, şekerden bir xestelik tapıb öleceksen. Bu etalondur. Heyat standartı. Her şey bu cür olmalıdır. Bu bizim bağlandığımız direkdir. Men de bu direyi qırmaq qerarına geldim. Heyetden çıxan kimi dedim ki, düz gedecem. Ne qeder gede bilsem gedecem. Ne xeritem vardı, ne de başqa bir şey. Sadece düz. Nağıllardakı kimi. Dereler-tepeler hündür-hündür binalara cevrilmrşdi. Ağ atımı herden taksi, herden avtobus evez edirdi. Qılıncım hesabında 1000 dollar olan kredit kartım idi. Menim haqqımda dillerde gezecek dastanları ise portfelimdeki gündeliyime özüm yazırdım. İçimde dehşetli bir heves oyanmışdı. Men ilk defe öz taleyimle görüşe gedirdim. Yolda müxtelif insanlar görürdüm. Onlar danışmağa o qeder de meylli deyildiler.

Ardı var....

<< 1 2 [3]