heyecanlanir ve titreye-titreye deyir:
— Ne danishirsiniz! Bele demeyin siz allah! Sent-Andre ise chox sakitlikle deyir:
— Narahat olmayin imperator, dunyada qetiyyetli insanlar chox nadirdir.
Sefer ugurla basha chatdi qayidan bashi yolda Sent-Andre bayaqki veziyyeti yadina salib Qraf Benyoya deyir :
— Bilirsen, inanin ki, bir vaxt gelecek, biz onun bugunku seferinin onun uchun ugurla basha chatmasina gore qanli goz yashlari ile aglayacagiq.
Yeqin ki, Napoleonun heyatinda bu cur hallar chox olubdu ki, insanlar sonradan bele fursetleri elden verdikleri uchun heyfslensinler.

1798-ci ilde Napoleon novbeti defe verdiyi qonaqliqlardan birinde meclise yigilanlara hevesle oz İtaliya yurushu barede danishir. Meclis choxdan basha chatib ve qonaqlarin bir choxu artiq getmek isteyir. Lakin Napoleon sohbete o qeder alude olur ki, onu basha chatdirmagi hele aglina bele getirmir ve ele hey danishir. Bu vaxt Jozefina bir neche defe ona ishare edir ve yaxinlashib qulagina qurtarmaq barede ne ise deyir. Lakin Napoleon hele de danishmaginda davam edir. Nehayet Jozefina ona yaxinlashir, zarafatla chiyninden vuraraq qulaq asmaqdan yoruldugunu deyir:
— Cenablar — Napoleon zarafatla deyir — gorursunuz, arvadim meni doyur.
Qonaqlardan biri Kollei d'Arlevil buna cavaben derhal deyir :
— Hamiya melumdur ki, bu imtiyaza yalniz o malikdir, cenab imperator.
Napoleon hech vaxt generallarin «belke», «deyesen» ve s. tipli qeyri-mueyyen sozlerle danishmasini sevmezdi. Generallar da onun bu xasiyyetini chox yaxshi bilerdiler. Bir defe doyushlerden birine hazirliq erefesinde bir generaldan sorushur:
— Polkunuzda ne qeder esger var ?
— 1225, hokmdar! — general derhal cavab verir.
— Bes bunlarin nechesi yarali, xestedir ?
— 1310!
Cavabin bele selis ve suretli verilmesi Napoleonu sakitleshdirir ve aglina da gelmir ki, cavablari tutushdursun.

<< 1 2 [3]