adamlarla ikiüzlü,
doğma adamlarla soyuq olmuşam.
Meni bura getirmekle sen böyük sehv
eledin. Meni axtarırlar. Tapandan sonra
yeniden qızıl qefesime aparacaqlar.
Amma seni tapsalar öldüre bilerler.
Men istemirem sene bir şey olsun. Axı
men seni sevmişem. Sen mene
heyatımdakı ilk öpüşü verdin. Men bu
öpüşü uzun illerdi ki, gözleyirdim. Seni
ilk baxışdan tanıdım.
- Men de seni ilk baxışdan tanıdım.
Seni hemişe arzularımda, xeyalarımda
canlandırırdım. Amma sen pis insan
deyilsen. Pis insanlar pis olduqlarını
demirler axı. Bes kim seni axtarır ki?
Niye bu qeder qorxursan?
- Men kimsesiz bir qızam.En böyük
arzum da mahnı oxumaq olub. Yetim
qız idim, ne evim vardı, ne
pulum.Günlerin bir günü qarşıma çox
varlı bir adam çıxdı. O mene sonsuz
sevgi ve xoşbext heyat ved etdi. Men
de sadelöv uşaq kimi ona inandım.
Mene ev aldı, sonra maşın, sonra qızıl.
Günlerini işde gecelerini menimle
keçirirdi. Söz vermişdi ki, tez bir
zamanda evleneceyik. Men de axmaq
kimi gözleyirdim. Bir gün xeber tutdum
ki, ailesi var. Ondan uzaqlaşmaq
istedim, qoymadı. Bakı kimi kiçik bir
şeherde ondan gizlenmek mümkün
deyildi. O meni inandırdı ki, ilk ailesi
cavanlıq sehvi olub. Amma o
uşaqlarını atasız qoya bilmezdi. Men
de yene ona inanmışdım. Sonra melum
oldu ki, men tek deyilem. Onun başqa
meşuqeleri de var. Amma men heç ne
demirdim. Belke öyreşmişdim, belke
pul gözlerimi bağlamışdı, belke qorxu.
Bir müddet sonra onun veziyyeti daha
da yaxşılaşdı. İndi onun elinde hem pul
, hem de hakimiyyet var. İndi o
evvelkinden daha qeddar ve
tehlükelidir. İndi o meni sevdiyine göre
yox, hezz aldığına göre yox, sadece
özününkü hesab etdiyine göre
buraxmaq istemir. İndi onun
meşuqelerinin sayı-hesabı yoxdu.
Amma bilmirem bele eyyaş bir adamda
bu qeyret hissi deyim ya ne deyim bu
hiss hardan emele gelib. O artıq meni
rahat buraxa biler. Amma buraxmır.
Men onun oyuncağıyam. Uşaq kimi
meni bir kenara atıb. Heç yadına da
düşmürem. Amma kimse meni
götürmek

<< 1 [2] 3 >>