meni universitete ötürüb,yolda derslerimin çetinliyi,universitetde meni narahat eden birinin olub olmadığı,bir problemimin olub olmadığı barede suallar verdi.Binanın giriş qapısına çatanda Cavid yene fikirli görünürdü.
-niye bu qeder fikirlisen?,-sualını verende ise o,
-men bu gün qayıtmalı olacam,-dedi.Men dodaqlarımı bir-birine sıxıb,ters-ters ona baxırdım.Gelmeyinin sevincini yaşamağa doymamış,o getmekden danışırdı.Zamanla buna alışmalı olacaqdım,çünki Cavid moskvada yaşayırdı,vaxt tapdıqca bura gele bilecekdi.O gelen heftesonu yene geleceyini deyib,sagollaşıb getdi.Bu yaşadığımızın adı neydi?Bilmirem,ancaq bütün hefteni onun yolunu gözlemeyin özü bele meni xoşbext etmeye kifayet idi.Bir neçe gün keçmişdi.Bezen dünüşürdüm ki,niye göresen o mene zeng vurmur,axı telefon işletdiyimi ki bilir?Sonra tez özüm-özüme cavab verirdim ki,o menim nömremi bilmir,heç bakıda olanda da soruşmamışdı.Birdeki axı nömremi tapmaq ele çetin işdi ki onun üçün?İsteseydi tapardı,zengde vurardı,belke yene meni aldatdı?Cavidden ses-soraq çıxmayan her gün beynimi bu fikirler meşğul edirdi.Yene özümü danlayır,ona inandığım üçün özümü axmaq hesab edirdim.Bir axşam,heftesonuna bir gün qalmış mene xarici nömreden zeng geldi.O ana qeder Cavid haqqındakı bütün düşüncelerimi unudub,belke odur ümidi ile telefona cavab verdim.
-alo...
-Hilal,necesen?..Onun sesini eşidib,sevinimmi,yoxsa üreyimdekileri bir nefese ona qışqırımmı bilmirdim.Yenede “o zeng vurdu” tesellisi her şeyden,bütün demek istediklerimden öne keçmişdi.
-Hilal,ordasan?,-onun sesinde narahatlıq hiss etdim bir anlıq.Cavidde en beyendiyim keyfiyyet bütün hisslerini gözlerinde ve sesinde eks olunması idi.
-he,he yaxşıyam,sen necesen?O yaxşı olduğunu bildirim,yene derslerimi,universiteti soruşdu.Cüret edib ondan sabah gelib gelmeyeceyini soruşa bilmirdim.O da sabah gelmeyeceyi barede heç ne demirdi.Sagollaşanda Cavid,
-bazar günü gelecem,mütleq,o zamana kimi salamat qal,-deyib sagollaşmışdı.Bazar günü Arzunun ad günü idi,atam

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>