valideynimi atıram ki, övladlarım üçün daha uyğun bir yer seçim. Ve yaxşılığı onlara ötürüm. Onlar da meni atacaqlar ki, daha yaxşı yerlere getsinler.
2) İnsanların qanunu.
Uşaq doğmağın 3 menası var.
Birincisi en tebii uşaq istemek hissi ile bağlıdır.
İkincisi ictimai fikirle bağlıdır. Ola bilsin ki, uşaq saxlamaq istemirler amma camaat ne deyer? Deyerler ki, filankesin erinin problemi var. Sonsuzdur. Deyerler ki, arvad boşanmaq isteyir ona göre doğmaq fikri yoxdur.
Üçüncüsü ise daha eqoist – meni kim saxlayacaq qocalanda? Kim basdıracaq?
O ve ya bu meqsedle uşaq doğulur. Valideynler onu saxlamağa başlayır. Böyüdürler. Hele bir valideyn görmemişem ki, uşağına desin - sen mene heç ne ile borclu deyilsen. Çünki men seni doğanda seninle heç bir kontrakt imzalamamışam ki, sen mene ne vaxtsa borc qaytarasan. Ne isteyirsen ele, isteyirsen çıx get, isteyirsen qal, isteyirsen at özünü yeddinci mertebeden. Bu senin heyatındır.
Bütün valideynler deyir - Sen bize borclusan. Sen bizi saxlamalısan çünki biz seni saxlamışıq. Sen bizim heyatımızın bir parçasısan. Sene nese olsa biz ölerik. Sene nese olsa anan deli olar. Sene nese olsa atan özünü öldürer. Baxın bu cümleni bir de yazıram Sene nese olsa biz ölerik. Bu bilirsiniz bizim heyatımızı neye çevirir? Yadınıza salın köhne Hollivud filmlerini, polis cinayetkarla üz-üzedir. Ve cinayetkara qışqırır - at silahını yere. Cinayetkarsa deyir - sen at silahını yere... Biz senin sevgilini oğurlamışıq bize nese etsen onu öldürerik. Hemin saniyeye kimi hamı polisin qalib geleceyine inanır. Amma son cümleden sonra ne baş verir? He, özünüz deyin. Yox, gelin bir yerde deyek. Polis silahını yere qoyur ve veziyyet cinayetkarın xeyrine deyişir. Çıxış yolu ise daha da çetinleşir. 
Bizim heyatımız da indi beledir. Biz polisik. Heyatdakı çetinlikler ise Cinayetkar. Amma o heyatın elinde hemişe bizim valideynlerimiz var. Onlar da deyirler - Sene nese olsa biz ölerik. Silahını qoy yere ve heyatın edaletsizliklerine teslim ol. Öyreş.

<< 1 [2] 3 4 >>