dinleyirdi. Adi cemiyyet bu cür insanları qebul ede bilmir. Amma adi cemiyyet bilmir ki, eybecer ördekler bir gün durnaya çevrilib hini birdefelik terk edirler. Eslinde biz hamımız eybecer ördeklerik. Bizi birleşdiren de ele budur. Men özüm evvel hüquq fakültesinde oxuyurdum. 3-cü kursa kimi bir teher oxudum. Amma bir gün başa düşdüm ki, men hüquqçu olmaq istemirem. Evdekiler delı oldular - "Ondan yaxşı senet var ki? Hemişe çöreyin olacaq”. Dedim, eger iştah yoxdursa çörek neyime gerek? Dedim ressam olmaq isteyirem. Amma evde bu fikir onlara gülünc geldi. Meni çox danladılar. Bütün yaxşılıqları başıma vurdular. Universitetin illik ödenişlerini yadıma saldılar. Anam dedi, iki il de dözüm sonra ressamlıq da eleyerem. Atam dedi ki, yaxşı çekmek isteyirsen çek, amma dersden sonra. Amma men derse getmek istemirdim. Zehlem gedirdi quru-quru qaydalardan.
Men dedim:
- Aslan, seni çox yaxşı başa düşürem. Bes sen ne etdin?
- Ne etdim? Heç ne, gizlice dekanlığa gedib erize yazdım ki, çıxıram universitetden. Ondan sonra özümü axır ki, azad hiss eledim. Her gün resmler çekirdim. Men xoşbext idim. Valideynlerim şoka düşmüşdü. Eslinde istemediyin gözel fakültede oxumaq sevmediyin gözel qızla evlenmek kimidir. Amma indi çirkin de olsa öz sevgilimin yanında idim - menim sevimli fırçamın. Cemiyyet hele 100 il de böyümelidir ki, menim eslinde düz etdiyimi başa düşsün. Men arzuma çatmışdım.
Günlerin bir günü meni esgerliye çağırdılar. Menim tamam yadımdan çıxmışdı ki, dövlet adlı qeribe bir qurumun esgerlik adlı menasız bir orqanı var. Onlar meni aparmağa gelmişdiler. İnsanı heç kes rahat buraxmır. Belke men getmek istemirdim? Belke men esger olmaq istemirdim? Amma bu fikirler çox tehlükeli idi. Mene veten xaini deyerdiler. Çünki bele bir söz var ki, bu torpaqda böyümüsense bu torpağa borcunu qaytarmalısan. Ana veten esgerliye çağırır. Amma men heç vaxt görmemişem ki, torpaq ağzını açıb desin ki "Oğul, sen menim üstümde gezirsen, get mene borcunu qaytar”. Deyen dövletdi. Dövlet

<< 1 2 [3] 4 >>