qalaydım. Ademle Hevva kimi. Onun mavi gözlerine baxaydım. Ömrümün sonuna kimi onunla qucaqlaşıb dalğaların sesini dinleyeydim. SEVGİ...
Ozon qatından tutmuş molekullara qeder her şeyin sirri açılmışıdı. Amma sevgi hele de dünya üçün en böyük sirr olaraq qalırdı.
SEVGİ NEDİR?
Niye onun adını eşidende üreyim titreyir? Niye onu qucaqlamaq isteyirem? Niye başqa qızlar gözümde yox olur? Niye menim özümden zeif bir varlığa ehtiyacım var? Qızların sevgisini haradasa başa düşmek olar. Oğlan qızdan güclüdür, qüvvetlidir, onu saxlayır, ezizleyir, qoruyur. Qızın oğlana ehtiyacı var. Bu qeribe deyil. Amma oğlan ne üçün özünden zeif bir varlığı qorumaq istesin ki? Niye bizden qat-qat gücsüz bir qızın qarşısında diz çökmeye hazırıq? Nece olur ki, bir qızı sevirik, o birini yox? Bu neden asılıdır? Gözellikden, xasiyyetden, ağıldan, zövqden, yoxsa hamısı bir yerde? Belke Allah qadınlara xüsusi bir sehrbazlıq verib ve onlar bizi tilsimleyirler. Sadece bunu özümüzden gizli saxlayırlar ki, onlara etibarımız itmesin.. Belke sevgi şeytan emelidir, o bizi delilikler, ağılsız hereketler etmeye vadar edir? Belke de biz taleyimizle qarşılaşırıq? Belke sevgi heç yoxdur. Sadece o qeder hamı danışıb ki, biz de inanmışıq ki, doğrudan da bele bir şey var?
Amma ne de olmasa men Ayselin adını eşidende ciyerlerimde hava donub qalır, üreyim daha tez döyünmeye başlayırdı. Buna men sevgiden başqa ad vere bilmirdim. MEN AYSELİ SEVİRDİM!!!
- Heyy, Mecnun, ay kişi, ne oldu sene fikire getdin? Eyy...Anar, Anar, kosmosda veziyyet necedir? Siz bizi eşidirsiz?
-He Azad, Aysel haradadır? Bu deqiqe gedirem onu getirmeye.
- Yox, özüne gel. Bu bir az çetin olacaq. Sen Ayseli qaçırandan sonra div bir addım da qızdan uzaqlaşmır.
- Heç ne olmaz, men o dive göstererem.
- Ay qardaş, men elimden gelen kömeyi elemeye hazıram. Amma bir az sebrli ol. O div sen giren kollardan deyil. Seni de, Ayseli de bir günün içinde yox eleyer. Onu qaçıra bilmezsen.
- Bes onda niye deyirsen ki, Ayseli tapmısan?
- Onunla

<< 1 [2] 3 >>