sözünden alınmış bir qedeh ilham kimidir. Şair bu iki misrada insanın ne qeder böyük ve deyerli varlıq olduğunu bir daha diqqet önüne çıxarır ve deyir: Özünü deyerli tut, sen mexluqat içinde üstünsen, külli yaradılmışların, alemin kiçildilmiş şeklisen, mündericatısan. Sen mexluqatın gözünün didesi, nuru olan ademsen ve etrafında gördüyün her şey senin üçün yaradılıb. Hezreti Eli (e) kimi uca şexsiyyet de, Şeyx Qalib de, tesevvüf alimleri de eyni düşünceni aşılamışlar, insan olmağın bir üstünlük, eyni zamanda da böyük bir mesuliyyet olduğunu her zaman en gözel şekilde ifade etmişler.

Ele ise çox mühüm bir sualla qarşı-qarşıyayıq: Bu cür üstün meziyyetlerle yaradılmış, yüksek keyfiyyetler daşıyan, deyerli bir varlıq olan insan onları nece qoruyacaq? Şübhesiz ki, bunun yolu Allahın emr ve qadağalarına riayet etmek, merhemet ve edaletle davranmaqdır. Gözel exlaqa sahib olsaq, nefsimize hakim olub şeytana tabe olmasaq, onda başlanğıcda var olan bu gözel xüsusiyyetlerimizin davam etmemesi üçün heç bir sebeb qalmaz. Lakin bele etmeyib, nefsimize tabe olsaq, Allahın emr ve qadağalarına riayet etmeyib, şeytanın hiylelerine meğlub heyat terzi keçirsek, onda bunun aqibeti xeyirli olmayacaqdır. Dövrümüzde bunun nümuneleri ile tez-tez rastlaşırıq. Demek olar ki, her terefde aclıq, sefalet, göz yaşı ve istismarın heyatı çıxılmaz veziyyete saldığının şahidi oluruq.

Unutmayaq ki, heç kim yaratdığı bir eserin korlanmasına ve yox olmasına razı olmaz. Başlanğıcda insanı en gözel biçimde yaradan Allah da öz bendelerinin korlanmasına razı olmaz; buna göre de onu korlayacaq tehlükeli davranışları Kitab ve Peyğemberler vasitesile beşeriyyete bildirmişdir.
Quranın nazil olan ilk ayeleri ister xitab, isterse de mezmun baxımından insandan behs edir (el-Eleq, 96/1-5). Yeni Uca Allahın xitab etdiyi varlıqların başında "en gözel biçimde” yaratdığı ve "mexluqatın en şereflisi” (el-İsra, 17/70) deye xarakterize etdiyi insan gelir. Belke de insan bu xüsusiyyeti sebebile dağların, daşların

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>