penceresine ağızında bir mektubla qonan qağayını kralın görmesine qeder. Tebii qorxulduğu kimi olmamış...
Qağayıların bele vasiteçi olduğu İki gencin arasındakı böyük eşqi anlaya bilmediyi üçün özünden utanmış ve ağlayaraq qızına sarılan kral, derhal bir gemi gönderib kasıb cavanı oğlanı getirdib özü ile evlendireceyini söylemiş. Buna eşidince çox xoşbext olan şahzade derhal cavana bir mektub yazmış ve olanları izah etmiş.
Bu vaxt mektubu aparmaq üçün gözleyen qağayıya da bütün qağayıların toylarına qonaq olduğunu söylemiş. Buna çox sevinen qağayı mektubu bir an evvel kimsesiz adaya aparmaq üçün yola çıxmış. Tam yolu yarılaya bilmişken yanından keçen bir neçe qağayı yoldaşına xeber verib hamısının toya qonaq olduğunu söylemek üçün dimdiyini açdığında mektubu salmış. Bütün qağayılar birlikde mektubu axtarışa başlamışlar. Lakin heç cür tapa bilmemişler... Bu vaxt şahzadeden mektub ala bilmeyen aşiq cavan oğlan, yazmış olduğu mektubları göndermek üçün bir tek qağayı bele tapa bilmemiş... Bir az irelisinde uçurlar lakin yanına getmirler ve mektubu axtarırlarmış... Şahzadenin özünü artıq unutduğunu, istemediyini, qağayıların da onun üçün yanına gelmediyini sanan cavan kederinden sonunda özünü fenerden qayaların üzerine ataraq intihar etmiş. Olanlardan xebersiz kralın gemisi adaya çatdığında kasıb cavanın soyuq bedeni ile qarşılaşmışlar... İşde o gün bu gündür, qağayılar o mektubu axtararlar. Mektubu tapıb, o inanılmaz sevgini geri getire bileceklerine, her şeyi düzeldeceklerine, inanaraq hemişe denizler üzerinde uçuşub dayanarlar.

<< 1 [2]