geldiyini müeyyenleşdirmek çox çetin olur. Amma yene de en effektli mübarize roqatkalar idi. Biz qurğuşundan kiçik daşlar hazırlayırdıq. Onları roqatkadan atdıqda çox ağrıdırdı. Çox vaxt qanadırdı. Bir neçe gülle hemin insanın bütün heftesini ağrılarla keçirmesine sebeb olurdu. Amma içimizden yalnız 10 neferde tapanca vardı. Men de bu siyahıda idim. Bu tapancaları Abbas Koreyadan sifariş etmişdi. Onların üstün ceheti o idi ki , tapancalar iki hisseden ibaret idi. Birinci hisse adi el feneri diger hisse ise alışqan idi. Lakin bunlar xüsusi olaraq ele düzeldilmişdiler ki, onları birleşdirende tapanca alınırdı. Hemin tapanca alışqanın qığılcımı fenerin içindeki boşluqda yerleşen atıcı demiri herekete getirirdi. Güllelerse lap adi xırda daşlar da ola bileri. Onlar çox berk ağrıdır, yaralayır, başa tuşlandıqda ise öldüre de bilerdi. Hem de sessiz idiler. Amma hele ki, heç kesi öldürmek lazım deyildi. En müsbet cehet o idi ki, bu Koreya tapancaları yalnız bizim üçün buraxılmışdı. Abbasın köhne telebe yoldaşlarından biri orada oyuncaq zavodunun sahibiydi. Tapancanı da özü keşf etmişdi. Polisler tutsaydı heç vaxt buna göre cezalana bilmezdik. Çünki bu qurğuları birleşdirmek çetin mesele idi. Heç kesin ağlına gele bilmezdi ki, onları birleşdirmek olar. Çünki materialları da rengleri de, firmaları da ferqli idi. Xüsusi instruksiya ise yalnız bizde idi. Hem de onları birleşdirmek çetin olsa da bir-birinden ayırmağa birce saniye bes edirdi. Birce toxunuş. Ve iki ferqli eşya. Bu tapancalarla şeherin merkezinde gezirdik. Xoşumuza gelmeyen bütün hadiselere öz tezyiqimizi gösterirdik. Hansısa qeyretli bir kişinin qızı dalı-başı açıq-saçıq gezmeye çıxanda, dalını burcuda-burcuda gedende birden dik atılır. Sonra yanından qan axmağa başlayır. Bu çox kiçik bir yara onun bütün xarizmasını pozur. Camaatı celb eden yarı açıq dalındakı yarasından yapışıb etrafına baxır. Bunu kim etdi? Axı şübheli heç kes yoxdu? Ele hemin an ikinci bir gülle çılpaq baldırından deyir. Qız bu defe aradan

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>