çıxmağa başlayır. Biz ise yolun qırağındakı kafede gülüşürük. Çünki bu bizim xoşumuza gelir. Azad bu defe barmağı ile yoldan keçen "mavi”ni gösterir. Biz tapancalarımızı hazır edirik. Bezen hedefimiz adi oğlanlar da olur. O oğlanlar ki bütün günü şeher merkezinde sülenib qızlara söz atırlar. Bu xüsusi bir fesiledir. Biz onları "E” adlandırırıq. "E” yox, "EEE”. Bu uşaqlar avaralar, bekarlar, qanacaqsızlardır. Onlar fahişelerdir. Yeni ki, bütün qadınlara fahişe kimi baxanlar. Onlar üçün ana, bacı, dost anlayışı yoxdur. Onlar çox vaxt mehelle uşaqları olur. Çaqqallar kimi deste ile gezirler. Tek olanda heç birinin sesi çıxmaz, bir yerde onlar bütün dünyadan öz axmaqlıqlarının acığını çıxmaq isteyerler. Ona göre özlerinden varlılara söz atır, özerinden ağıllıları tehqir edir, bütün qızların dalınca düşüb onların da nifretini qazanırlar. Bele çaqqallara göre çox vaxt şeherde gezenlerin esebleri pozulur. Onlar cemiyyete heç bir xeyri deymeyen avaralardı.
Evvelce bizim sıralarımızdan bir nefer onlara yaxınlaşır ve söhbet texmini bele olur.
- Salam uşaqlar, bayaq yoldan iki qız keçdi ee, siz onlara niye söz atdınız?
Böyükleri tek gelen oğlana baxıb xox gelmeye başlayır:
- Ala , sen kimsen ki, o qızlara atviçatsan?
Bizim uşaq sesini qaldırmadan cavab verir.
- Qardaşlar, axı o qızların geyimleri de edebli idi, özleri de kiminse bacısıdır, anasıdır belke. Niye söz atırsınız ki?
Bizim uşağın sakit olduğunu görende çaqqallar mezelenmeye başlayır:
- Uç burdan , uşaxx.. Bize ağıl öyredene bax.
Onda bizim uşaq qırağa çekilib deyir:
- Vurmayın meni yoxsa bacılarıma deyerem gelib sizi döyerler.
Bu sözden çaqqallar qaqqıldamağa başlayır.
- Buna bax ee , bacılarıma deyerem. He he he.
Sonra bizim uşaq çıxıb gedir. Axşam üstü çaqqallar bir-bir evlerine dağılışanda bizim qızlar işe başlayır. He yadımdan çıxmışdı deyim ki, HOST-da indi qızların sayı artıb. Biz tez-tez idman zallarına gedib qızları HOST-a celb edirdik. Karate ile meşğul olan 15-e yaxın qızımız var. Onlara

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>