Özünü günahkar ve ehemiyyetsiz insan kimi hiss ederek uğura nail olmaq mümkün deyil. Çox vaxt günahkarlıq ve utanc hiss bizi üsteleyir ve “pozitiv düşünce” bele bunun öhdesinden gele bilmir. Eslinde problem bu hisslerde deyil, bu hisslerin nailiyetlerimizin deyersizleşmesinde ve özü-özlüyünde “biz uğura layiq deyilik” fikrine inandırmaqlarından ibaretdir. Günahkarlıq ve utanc hisslerin rahat yaşamağımıza ve meqsedlerimize çatmağa engel olmaması üçün biz ne etmeliyik?
Günahkarlıq hissi.
Günahkarlıq hissi uğura çatmaq üçün en güclü engellerden biridir ki, o get - gede böyüyür ve öz-özünü cezalandırmağın riskini çoxaldır. Günahkarlıq hissi ile aşağıdaki veziyyetlerde qarşılaşa bilerik:
1. Siz özünüzü günahkar hiss edecek ya bir hereket ya da bir söz dediz.
2. Siz, sizin üçün olan düzgün mövqeyinizi bildirmediniz ve elden buraxdığınız imkana göre özünüzü günahkar hiss edirsiniz.
3. Siz yaxın bir insana ve ya dostlarınıza neqativ münasibet besliyirsiniz ve buna göre de özünüzü qınayırsınız.
4. Sizin üçün mühüm insanların ve avtoritetlerin fikirleri ile razılaşmadığınız üçün özünüzü qınayırsınız.
Günahkarlıq hissi insana uğur elde etmeye o zaman engel olur ki, insan özünü yaxşı hiss etmesi üçün özünü cezalandırma metoduna el atır. Amma ki, özünü cezalandırmanın bezi faydaları var: bu metod sebebsiz narahatçılığı azaldır ve insanın daxili stabilliye qaytarır.
İnsanlar arasında “men uğursuzam” “men bedbextem” kimi ifdalere son zaman tez-tez rast gelinir. Eger siz bu düncelere inanırsınızsa onda özünüze bu sulları verin:
Menim özümü günahkar hiss etmeyimde bir fayda var mı?
Günahkarlıq hissi menim evvelki kimi qalmağıma nece kömek edir?
Men özümü bağışladığım zaman ne baş verecek?
Her zaman xoş ovqatla olduğum tedbirde ne baş verecek?
Arada etmediyiniz gerek sizin heyatınızı korlaya biler ve sonsuz teessüf hiss ile heyatınızı doldurar. Mütleq deyil ki, bu hiss özünü açıq aşkar büruze versin. Ama eger siz heyatınızda heç bir deyişiklik baş vermediyine

[1] 2 >>