A ve MEN
Uzun dehlizin sonuna çatıb qapını sakitce döydüm. Heyatımın en vacib anı gelib çatmışdı. Qapı öz-özüne açıldı. Men yavaşca içeri daxil oldum. Otaq mağaraya oxşayırdı. Çox qaranlıq ve seliqesiz. Her yerde cırıq kağızlar, qeribe aletler, fiqurlar, şekiller, şamlar vardı. Masanın üzerinde qırmızı pentaqramm çelimişdi. Künclerdeki böyük külqabılardan şirin tamlı tüstü qalxırdı. Otağın o biri başında A dayanmışdı. İşıq onun arxasından düşdüyü üçün üzünü seçe bilmirdim. Uzun paltar geyinmişdi. Saçları çiynine çatırdı. Men içeri keçen kimi qapı arxamca bağlandı. Otaqda bizden başqa heç kes yox idi. A ve men. Ondan o qeder şey soruşmaq isteyirdim ki, amma heç ne ağlıma gelmirdi. Men onunla görüşümü defelerle tesevvür etmişdim. Her gece yuxuda onu görürdüm. Ondan bütün bu işlerin sirrini soruşurdum. Amma indi dilim tutulmuşdu. Tüklerim biz-biz idi. Qarşımda ölümden qorxmayan bir insan dayanmışdı. Onun uzun saçları üzüne tökülürdü. Bir neçe saniyelik sükutda sonra A dedi:
- Sen kitab yazacaqsan!
Donub qalmışdım. Başımı qaldırıb üzüne baxa bilmirdim.
- Senin kitabın bütün dillerde yayılacaq. İnsanlar bu kitabı oxuyub ona emel edecekler. Onu gözel yazacaqsan. Onda bir dene de sehv olmayacaq.
Men gücümü toplayıb soruşdum:
- Ne kitabı?
A dedi:
- Sonuncu kitabı. Sen sonuncu kitabı yazacaqsan.
Menim ellerim titremeye başladı:
- Nece yazım?
A dedi:
- Hava Od Su Torpaq. Onları birleşdir.
Bu sözlerden sonra otaqda ele parlaq işıq yandı ki, gözlerim az qala kor olacaqdı. A-ya baxa bilmirdim. Her yerden işıq gözlerimi qamaşdırırdı. Gözlerimi yumub geri çekildim. Arxadan qapının açıldığını eşitdim. Sonra A-nın sesi geldi: "Gede bilersen”.
Otaqdan çıxanda her şeyi dumanlı görürdüm, başım gicellenirdi. Yer ayağımın altından qaçırdı. Divarlar üstüme gelirdi. Her şey qarışırdı. Dehlizde balaca qız gördüm. Sonra dehliz qırmızı renge boyandı. Qıraqda qağayılar donub qalmışdı. Yerde çay axırdı......
Yeniden Doğuluş
Anar...Anar
Paylawmiwam canim
.gif)
ellerine sagliq can,ardini gozluyecem
)+»Oxu zalına keç