Teğyiri-Libas
İlk defe eynimde Ulduzlu köynek olmadan şehere çıxmışdım. İndi camaat mene heç baxmırdı. Onlar üçün adi adam idim. Heç kesin baxışlarında qorxu görmürdüm. Onlar menden qorxmurdular. Onlar meni sevmirdiler. Onların vecine deyildi.. Yavaş-yavaş şeherin daha çox A-nın terefdarları yığışan hissesine getdim. Parklardan birinde bir neçe ulduzlu köynek görüb onlara yaxınlaşdım. Oğlanlar mene ters-ters baxırdılar. Sakitce salamlaşıb yanlarında oturdum. Onlardan biri menden soruşdu:
- Ne lazımdı sene?
Dedim:
- Heçç.. Siz HOST-dansız?
Oğlan dedi:
- He... Nedir ki?
- Mene bir az danışa bilersiz? Özümü son vaxtlar çox pis hiss edirem. Her şey maraqsızdı, heç ne etmek istemirem. Amma size baxanda ele bilirem ki, heyatınızın menası var. Nedir sizin heyatınızın menası?
Oğlan dedi:
- Heyatın menası olmur. Bu güneşin çıxması kimidir. Güneş çıxanda göyün üzü qızarır, çehrayı rengler, ağ ile maviye qarışır. İnsanlar bu menzereye baxanda sevinirler. Onların bu menzereden xoşu gelir. Amma soruşanda ki, niye xoşun gelir? Cavab vere bilmir. Çünki bunun izahı yoxdur. Ya da meyve kimi, kimse alma xoşlayır kimse armud. Soruşanda niye yene izahı yoxdur. Bu beledir. Heyat da sadece var. Boş sehife kimi. Defter kimi. Defterin menası var? Yox. Defterin içi boş olanda onun heç bir menası olmur. Hemin deftere şeir yazsan olacaq şeir defteri, şekil çeksen olacaq albom, ne geldi yazsan olacaq qaralama. Heyat boş bir sehifedi. Ne yazacağımızı ise ancaq özümüz seçe bilerik. Menasız cümlelerden tutmuş, konstitutsiyaya qeder. Keçmişine bax. Onda bileceksen ki, heyatın indiye kimi ne defteri olub. Amma heyatın defterden birce ferqi var, köhne sehifelerini cıra bilmezsen.
- Yaxşı, bes siz ne edirsiniz? Ne yazırsınız bu defterde?
- Biz, A dediyi kimi sinifde müellim mühazire yazdıranda öz defterimizin arxa sehifesinde ne isteyirikse onu yazırıq. Müellim deyeni yox. Üreyimiz ne isteyirse onu yazırıq. Kimse şeir, kimse sevdiyi futbol komandasının cedvelini, kimse sevgilisine
tesekkurler can,ardini oxuyum.
.gif)
»Oxu zalına keç