mektub... Başqa ne ağlına gelirse hamısı.. Düzdü bize digerleri ikiçi, avara deyecek. Amma dersi öyrenmek lazım olanda biz her zaman parta yoldaşımızdan onun defterini götüre bilerik. Öz defterimizde ise doğma bir şey olacaq.
Hmm. Bu uşaqlar ele rahat danışırdılar ki, bir anlıq özümüzle fexr etmeye başladım. Biz insanlara ne ise öyrede bilmişik.
- Bes A kimdi?
Oğlan etrafa baxıb sakitce pıçıldadı:
- A sonuncu qehremandır. Sonuncu seçilmiş, Sonuncu elçi.
Başıma ele bil qaynar su tökdüler. Bunlar ne danışırlar?
- Nece yeni? Siz ne danışırsınız? Kim deyib bunu size?
Uşaqlar dedi:
- Kimse demelidir ki? Özümüz görmürük beyem?
- Nece görürsüz?
Oğlan bir az da yaxınlaşıb dedi:
- Onun vesiqesi yoxdur. Onu çox az adam görüb. Geceler biz yatırıq. Seher oyananda onun artıq min sehifelik planı olur. Gündüzler üze çıxmır.. 9 mertebeden aşağı tullanıb. Valideynleri namelumdur.. Özü namelumdur. Adı namelumdur. Heç kes onun qarşısını ala bilmir. Zibil yeşiyinden tapıblar. Deyilene göre onu melekler getirib.
Men dinleyirdim. Oğlan bir az fikirleşib davam etdi:
- Bilirsen, biz çox düşünürdük ki, niye mehz Azerbaycan? Niye sonuncu qehreman buradan çıxmalı idi. Axır anladıq ki, onun gelmeyi üçün buradan yaxşı yer ola bilmezdi. Çünki Azerbaycan dünyanın merkezinde yerleşir. Ne şerqdir, ne qerb. Ne islam ölkesidir, ne xristian ölkesi. Ne inkişaf etmişdi, ne geride qalmış. Ne eneneye bağlıdır, ne müasir. Azerbaycanın ideologiyası yoxdur. Bax, bizim birce fikrimiz var. Qarabağı qaytarmaq. Başqa heç ne. Azerbaycanlıları birleşdiren başqa heç ne yoxdur. Indi tesevvür ele ki, Qarabağ da qayıtdı. He.. Bes sonra? Sonra ne etmek lazımdır. İnkişaf elemek? Bu ideologiya ola biler? İnkişaf.. Demokratiya? Yoxsa ne? Ne isteyir azerbaycanlılar. Özleri bilir? Yox. Azerbaycan gah geriye gah ireliye gedir, gah yerinde sayır. Gah İslama qayıdır. Gah efirde soyunur. Gah deyir ki, türk dövletidir, gah deyir ki dünyevidir. Deyirler ki, dahiler, qehremanlar çiçek kimidir. Onların yaxşı
tesekkurler can,ardini oxuyum.
.gif)
»Oxu zalına keç