formada her gün Sebineni heyetde gözleyirdi. Ders qurtaranda el-ele tutub bağda gezirdiler. Qısa vaxtda bir-birlerine öyreşirler. O vaxta Çingizin imkanı da yaxşılaşır. Özüne şeherin merkezinde menzil alır. Bir gün Sebinegile elçi gedir. Qızın ailesi de görür ki, oğlan herbçidir, içmek yox, çekmek yox, vetenine bağlı, öz ayaqları üstünde dayanmış boylu-buxunlu cavan oğlan. Daha qarşı çıxmağın menası olmazdı. Eger cavanlar bir-birlerini sevirlerse heç ne demek olmaz. Çingizle Sebine nişanlanırlar. Her şey çox yaxşı getdiyi vaxtda Çingizin yanına qara geyimli bir neçe oğlan gelir:
- Çingiz, seni iki günlük aparmalıyıq.
Çingiz donub qalır:
- Siz kimsiniz? Nece yeni aparmalısınız? Hara?
Onlardan biri deyir:
- Çingiz, bilirik ki, indi toya hazırlaşırsan. Amma seni bir neferle görüşdürmek lazımdır. Toya göre narahat olma, biz bütün yükü öz üzerimize götürürük. Seni bir neferle görüşdürmek çox vacibdir.
- Kimle? Harada?
- Çingiz ,Gürcüstana getmeliyik. Anan seni gözleyir.
Bu müqeddes kelmeni eşiden Çingizin gözleri dolur. Qarşısındakı oğlanları qucaqlayıb bağrına basır. Elleri esmeye başlayır. Demeli onun anası sağdı. Demeli o da qaça bilib. Neçe il sonra. Neçe il sonra...Axır o anasına qovuşa bilecek. Her zaman ezizlediyi şekildeki gözel anası onun toyuna gelecek. Çingiz anasının saçlarını sığallayıb gözlerinden öpecek..
Seheri gün onlar qatarla Gürcüstana yollandılar. Yad vağzalın qarşısında anası qucaqlarını açıb hönkür- hönkür ağlayırdı. Çingiz de ağlayırdı. Anasına sarılıb ağlayırdı. Anasının elinde Çingizdeki şekilin o biri hissesi – cırılmış hissesi vardı. Bu Çingizin uşaqlığı idi. Çingiz indi başa düşmüşdü ki, bu şekili anası onun ovucuna basmışdı ki, qaniçen ermenilerin hücumundan sonra bir-birilerini tapa bilsinler. Çingizin içinde her şey qaynayırdı. Artıq o anasını evine apara bilerdi. Axır anası yad gürcü ellerinden doğma Azerbaycanına gele bilerdi. Ana qucağının istisinde Çingiz bütün soyuq tenha gecelerini yadına salır ve daha da berk hönkürürdü.
tesekkurler can,ardini oxuyum.
.gif)
»Oxu zalına keç