Sonacan oxu .!

Neçe iller idi İmamın (e) derslerinde iştirak edirdi ve onun telebelerinden sayılırdı. Amma nece deyerler, qedirbilmez bir telebe idi.

Bir gün telesik özünü İmamın (e) menziline çatdırmağa çalışırdı. Hiylegercesine gülümsemesinden melum idi ki, nese şeytani bir planı var. İsteyirdi ki, İmama (e) sehv tutsun ve onun camaat arasındakı nüfuzunu zeifletsin.
O, defelerle bele yaramaz işlere el atmış, lakin hiylesi baş tutmamışdı. O, yalnız öz elmine arxalanır, amma nefsinin saflaşdırılması yolunda heç bir sey göstermemirdi. Buna göre de azğınlıq girdabına daha da qerq olurdu.

O, bir defe İmam Sadiqin (e) övladı İmam Museyi-Kazıma sehv tutmaqla bu ailenin hörmetini aşağı salmaq isteyirdi.

Qapını döydü. İmam Sadiq (e) qapını açdı. O, hövselesizcesine seslendİ:
-Sualım var. İsteyirsiniz özünüz cavab verin, ya da oğlunuz cavab versin. Men sizin övladınız Musanın (e) camaatın get-geli çox olan bir mekanda namaz qılan halda görmüşem. Camaat onun qabağından keçirdi, amma o, mane olmurdu. Siz bu işin doğru olmadığını qebul etmirsinizmi?!
İmam sükut etdi. Bir müddet sonra oğlunu yanına çağırdı. Hemin sualı oğluna verdi ve cavab istedi. İmam Kazım buyurdu:

"Ey ata! Men Allah üçün namaz qılıram ve O, mene camaatdan daha yaxındır. Nece Allah-Teala insana şah damarından da yaxın olduğunu buyurur”.

İmam Sadiq (e) çox sevindi ve onu qucaqlayaraq buyurdu: "Atam-anam sene feda olsun, ey ilahi sirler qelbine emanet olmuş şexs! Menim istediyim kimi cavab verdin ve meni xoşhal etdin”.
Naşükür şagird İmamın (e) cavabını eşitdikde utanaraq başını aşağı saldı ve süretle oranı terk etdi ("Nurus-seqeleyn” tefsiri 5/108)