silib telefonu götürdü,ve serxanla birlikde çekdirdyi şekillerden birini ona gösterdi.
-bu oğlan idi?
Nuray şekle baxıb sadece başı ile tesdiqledi. Ayşenin son ümidleri de yerle bir olmuşdu.
-bir şey de soruşum.
-buyur.
-nişanlısının adı nedi? Bilirsen?
-soyadı yadımda deyil amma adı Nermin idi. Tanıyırsan?
Derin bir nefes aldı Ayşen, ve tanıyıram dedi.
-bütün bu olanlar aramızda qala biler?
Nuray Ayşenin göz yaşını silib,
-narahat olma aramızda qalacaq. Ayşen Nurayla sağollaşıb masadan qalxdı. Nuray ne qeder onu eve aparmaqda tekid etse de Ayşen tek qalmaq istediyini deyib razılaşmamışdı.
Nuray eve qayıtmışdı amma Ayşen hele de getmemişdi. Tanımadığı bilmediyi küçede gezirdi. Ağlında qarışıq suallar. Niye axı niye eledin bunu mene? Heç sevmedin meni? Heç üreyin ağrımadı meni aldadanda? İndi nece bağışlıyım seni? Niye bu qeder axmaq olmuşam axı men? Niye bu qeder kor idim men? Çıxıb sessizce getseydin eger sene mane olmuyacaqdım,bilirdin axı.bile bile niye qalıb bu yalanla yaşatdın meni?Bu sualların cavalarını axtarırdı Ayşen. Sualları cavabsız qalmışdı ağlında. Saat artıq 10 olmuşdu Ayşen ayaqlarını hiss etmirdi. Neinki ayağını Ayşen artıq üreyini de hiss etmirdi. Hiss etdiyi sadece boğazında düyünlenen nefesini kesen acı idi.Eyni küçeden belke de 5ci defe idi keçirdi amma etrafındakı heç neyi derk etmirdi,görmürdü. Eve qayıdanda çox gec olmuşdu. Telefonu bağlı olduğu üçün xalası ve Derya çox nigaran qalmışdı. İkisi de yatmamış onu gözlemişdi. Saat 12 olardı Ayşen eve çatanda. Qapını açıb eve girdi, Şebnem qapı sesine dik atılıb geriye baxdı. Ayşen ağlamaqdan şişmiş gözleri bitkin halı ile perişan görünürdü. Şebnem Ayşenin bu halını görüb başına nese gelmeyinden çox qorxdu,
-qızım nolub sene?
-xala,yaxşıyam
Ayşen bunu deyib otağına keçdi.qapını bağlıyıb özünü yatağa atdı. Ve günlerce o yataqdan çıxmadı. Şebnem de Derya da ne qeder çalışsa da Ayşen ne onlara ne baş verdiyini izah edir ne de otaqdan çıxırdı. Yemek de yemirdi. Sadece su ve ya kofe

<< 1 2 [3] 4 5 >>