İnsan derin keder içinde yalnız oturmuşdu. Bütün heyvanlar ona yaxınlaşıb dediler: "Biz seni bele kederli görmeyi sevmirik. Bizden üreyinden ne keçirse, iste ve istediyine sahib ol".
İnsan dedi: "Men yaxşı görme qabiliyyeti isteyirem". Kerkes cavab verdi: "Menimkine sahib olacaqsan".
İnsan dedi: "Güclü olmaq isteyirem". Yaquar cavab verdi: "Menim kimi güclü olacaqsan".
İnsan dedi: "Men dünyanın sirlerini bilmek isteyirem". İlan cavab verdi: "Men onları sene göstereceyem".
Ve belece bu heyvanların hamısıyla tekrarlandı ve insan onların vere bileceyi bütün hediyyelere sahib olanda getdi. Sonra bayquş heyvanlara dedi: "İndi insan çox şey bilir ve çox şeyler etmeye qadirdir. Men artıq qorxuram".
Maral dedi: "İnsan istediyi her şeye sahib oldu. İndi onun kederi bitecek".
Bayquş ise cavab verdi: "Men insanın içinde bir boşluq gördüm, onun heç vaxt hiss etmeyeceyi qeder derin aclıq kimi. Bu onu hemişe kederli ve daim neyese möhtac edir. O götüre-götüre gedecek. Ta ki dünya ona "Men artıq yoxam ve sene verecek heç neyim yoxdur" deyene qeder".