keçirtsin
onsuz da qız ölecek”dedi. Onun
bu sözlerini orda olan
adamların çoxu eşitdi. Bezileri
özünü onun üstüne ataraq
boğmaq isteyirdi. Amma
hamısının sebebi eyni deyildi.
Bezileri ise hönkürerek
ağlamaqda özünü gücle
saxlayırdı. Birden Ayselin
otağından telaşlı ses eşidildi. Bir
neçe saniye içinde hamı Ayselin
otağında idi. tibb bacısı yalnız
“Q... O... O öldü” deye bildi. Heç
kim eşitdiklerine inana
bilmirdi.bu nece ola bilerdi?
Herenin beyninde müxtelif
suallar tekrarlanırdı. Amma
hamı eyni suala cavab axtarırdı.
Axı niye? Yaşlı qadın
eşitdiklerine inana bilmirdi. Bu
nece oldu? Niye bele tez baş
verdi? Hamı donub qalmışdı.
Heç kim ağzını açıb birce kelme
bele deye bilmirdi. Sanki,
hamısının vücudu buz
bağlamışdı. Onlar artıq ağlaya
da bilmirdi. Ayselin iri qara
gözlerine indi soyuq bir
qaranlıq hekk olmuşdu. Hekim
qıza yaxınlaşıb onun gözlerini
yumdu. Bu defe Aysel gözünü
anasının qollarında açdı...
Defn merasiminde çox adam
vardı... Eşiden bilen her kes
Balaca Ayseli son menzile yola
salmağa gelmişdi. Yene de
buraya toplaşanların gözündeki
sual dolu baxışları “Axı niye”
deyirdi. Nenenin hönkürtüsü
bütün mezarlıqda eks–seda
yaradırdı. Molla son sözleri dedi
ve cenaze valideynlerin
yanında basdırıldı. Aysel bu
torpağa borcunu qaytardı.
Amma Aysel indi xoşbextdir.
Aysel indi bu xoşbextlikden
qorxmurdu. Çünki, artıq bu
xoşbextliyi heç kim, heç cüre
elinden ala bilmezdi. Aysele
heyat heç ne vermedi amma
her şeyini aldı... Asel indi layiq
olduğu xoşbextliyi elde etmişdi.
O indi atasız illerin acığını ,
anasının istisine olan hesretini
doyunca yatırmaq isteyirdi.
Qorxusuz xoşbext olmaq
isteyirdi... o buna da layiq
deyildi?.. Axı niye?

<< 1 2 3 [4]

__NeZaMeNiMiY__ [OFF] (26.06.2014 / 03:35)
..