Sene yazıram, çünki düşünürem ve bir zamanlar var olduğumu bilirem indi varammı yoxammı bilmirem. Sanki tekliyim yuxusundayam gözlerimi açdığımda sene geri dönecekmişim kimi bir qeribe ve bir o qederde heyecan verici bir hiss var içimde amma bunu düşünmek bele istemirem, yalnız unutmaq belke bir an üçün amma sonsuza qeder qeyri-mümkün…..

Dedim tekliyimi yazıram yazdıqca yüngülleşer kimiyem hanı bir an qışqırıb qışqırarcasına seni sevirem deyersen ve ardından durğun sulara dönersen işde onun kimi yüngülleşirem. Ne istediyimi tam olaraq seçe bilmirem senimi, tekliyimi, yoxsa yox olmağımı sen terefinden hansı? Seninle olmaq tam olaraq tek qalmaq, tek qalmaq yox olmaq, yox olmaq ise sevdiyini anlamaqdır hansını seçsen seç sonu eyni böyük bir teklik. Tekliyin esl adı sensen, eslinde tek başına sen deyil sen ve o mektubun sadece yanıq küncü qeder menasız sevgin.

Qışqıra bilmirem, günahlandıra bilmirem çünki tekem çünki hiss ede bilmirem. Teklik yeni sen ise bunları xatırlamırsan bele. Yaşamaq köhnesi kimi gözel ve menalı deyil sebebini soruşma böyük bir teklik kiçik bir sen ve var olduğunu sandığım eslinde var olmayan sevgin. Düşündükce anlayıram köhnedende yeni tekliyimde yeni seninleyken heyat darıxdırıcı, sıxıcı ve menasızmış yalnız üreyime örtdüyün ağ kefenden sevginin eks etdirdiyi bir neçe axmaq duyğu. Senin tekliyinin sebebide sensen, senin sevgin eynile bir siqaret kimi yandırdığın zaman içine bir zeher salar ve öskürüb atmağa çalışarsan amma bacara bilmezsen bir nefes dahagötürersen bir az rahatlayar ve başı paylayarsan tökdüyün her kül zeherinin, sevginin, tekliyinin, verdişinin bir kopiyasıdır yanar ve dağılar. Geriye yalnız içine çekdiyin zeherinin xatireleri qalar. O zeheri her çıxarmağa çalışdığımda daha çox zerer verer bunları bil deye yazmıram çünki bunları sen yazdırdın. İrelide o sevgiden anlamayan daş üreyini yumşaldıb senin mene saldığın zeheri senede salsalar sende bunları xatırlayarsan amma meni xatırlamazsan çünki men senin zehrinle qarışıb

[1] 2 >>