Universtetde senin adına delidir şayesi çıxmışdı. Bizimkilerin bundan xeberi olmuşdu, menim universtetimi deyişib qiyabi edecekdiler. Meni eve qapadılar otağımın qapısını bağladılar. Men sensizliye döze bilmedim... Ordan çöle çıxsan atamgil seni öldürecek.. Çıxma bir müddet. Eger sen bunu oxuyursansa demeli men heyatda yoxam. Amma verdiyin kitabı oxudum. Yalnız ona gücüm çatdı. Seni Sevirem! Bağışla...

Mektubdan Sebinenin qoxusu gelirdi. Dizlerim yere çökmüş veziyyetde mektubu ellerimle sıxdım.
Allahım mene güc ver deyib qapıya qaçdım. Qapı bağlı idi. Bacardığım qeder qapını tepikledim. Qapı açılanda 2 hekim ve 2 herbi formada adam var idi, Onları iteleyib qaçmağa başladım. Gözlerim çıxışı axtarırdı. Menim arxamca 2-ci palatadakı insanların da geldiyini hiss etdim, hamı arxamca gelib sanki mene kömek edirdi qaçmağa. Gözüm çıxış yazılan yazıya sataşdı. Azadlığa çıxacağım vaxtda başıma taxta parçası ile vurmuşdular.
İnsanlar bu dünyada yatmışdırlar. Öldükleri zaman her şeyden xeberdar olarlar. Hezreti Eli (s.e.s)
İki hekim söhbet edirdi
- Bele insanları neye göre saxlayırlare burda problem yaradır beleleri...
-ne edek bes bizim borcumuz bele heyvanları ehlileşdirmekden ibaretdir.
-Doktor,bu insan çox tehlükelidir, virus daşıyıcısıdır. Qanin yoxlamışıq namelum viruslar tapılıb..Söhbet etdiyi insanları yoldan çıxardır. Öz terefine çekir.
-Bes biz bunu neyleyek?
-Doktor,mence bu insanı heyatdan itirmek lazımdır,cemiyyete ziyanı çoxdur.
-Ayılmağa qoymayın keyidiciler vurun yüksek dozada
-Baş üste...

<< 1 [2]