üçün xoşbextliyi üçün.
Oğlan daha da berk hönkürtü ile ağlamağa başladı. Eliya dehşet içinde bütün olanlara qulaq asdı. O artıq her şeyi anlamışdı. Onun Shabranli niki ile tanıdığı özünü öldürmüşdü. Eliya oğlanı qucaqladı. Bir müddet susaraq onunla birlikde ağladı. Sonra onu ayağa qaldırdı ve gözlerine baxıb dedi.
Qız: Sen dostunun artıq son arzusunu yerine yetirdin...o kimsesiz qız artıq yaşayacaq. O Shabranlinin son arzusunu yerine yetirecek. Ne olursa olsun bu cemiyyetle mübarize aparacaq.
Eliya yavaş-yavaş geriye döndü göz yaşlarını elleri ile silerek eve getdi.
Artıq güneş çıxır üfiq çox gözeldir. Damın başında indi yalnız Roman qalıb. O Roman hansı ki real heyatda Eliyanı temennasız sevir. O Roman hansı ki virtualda Eliyanı tapmışdı ve Shabranli personajı quraraq onunla ünsiyyet qurmuşdu. Amma Roman bilirdi ki bu sevgi mümkün deyil. O xoşbextlik yox ancaq bedbextlik getirecek. Buna göre de o növbeti yalanını demişdi. Eliya yaşasın deye ve yene de Roman her gün olduğu kimi güneşi qarşılayırdı ve yenede tek. Bir virtual romanı da belece sehifelerini rengleyib vidalaşdı.
Sevgi her yerde mümkündür. Real ve ya virtual. Ferqi yoxdur. Sadece esl sevgi var ve sevgi üçün bezen terk etmek öz sevginden el çekmek yalanlar uydurmaq var...

<< 1 ... 3 4 [5]