verdin?"
Olduĝum yerde mızıldanaraq derin bir nefes alıb özümü sakitleşdirmeye çalışaraq.
"Sen menim arvadımsan ve senin ehtiyaclarını düşünmek menim vezifemdir."
Ìnce qaşları istehza ile qalxmışdı.
"Demeli men senin arvadınam ve meni düşünmek senin vezifendi?"
"Deniz!"
Qezeble elindeki pulu ve kredit kartını elime verdi.
"Senin olan heçbir şeyi istemirem"
Yanımdan uzaqlaşarken qolundan tutaraq saxladım. Qezebli gözleri alov saçırdı sanki.
"Senin ne isteyib ne istemediyin mene maraqlı deyil. Sen menim arvadımsan ve mene layiq bir şekilde geyinmeli ve ona göre davranmalısan. Bunları da o sebebden verirem."
Bir şey söyleyine imkan vermeden elime verdiyi pulu ve kartı tekrar ovcunun içine qoydum ve qolunu buraxaraq açıq an qapıdan çıxdım.

--

Bir müddet açıq olan qapıdan gözlerimi ayıra bilmedim. Ehmed yene edeceyini edib getmişdi. Elimdeki kartı ve pulu qezeble sıxaraq qapını baĝlamışdım. Metbexe girdiyimde Efe'nin stuldan qalxdıĝını gördüm.
"Bitirdin mi yemeyini?"
Geeginliyi ola bildiyi qeder sesimde hiss etdirmemeye çalışmışdım.
"Beli."
"Yaxşı sen resm çek mende masanı toplayım sonra hazırlaşıb gederik olar mı?"
Üzünde mesum bir tebessūm "Olar." dedikden sonra resim çekmek üçün otaĝına gedmişdi.
Cibimden telefonumu çıxardaraq anamın nömresini tapdım ve zeng vurdum.
"Qızım?"
"Ana ne edirsen?"
"Metbexte süfreni toplayıram sen ne edirsen qızım?"
"Mende anacan Ehmed işe getdi. Bizde Efe ile size gelmek isteyirik olar mı?"
"Elbette olar qızım gelin."
"Yaxşı ana bir azdan çıxarıq görüşerik."
"Görüşerik qızım ehtiyyatlı olun."
Bu analar hemişe bele idi. Yetmiş yaşımıza da gelsek ehtiyyatlı olun sözűnü her zaman deyecekdiler. Ax gözel anam eslinde bir bilse menim felaketimi, başıma gelenleri ne ederdi göresen? Düşüncelerimi bir yana buraxıb stolun üstündekileri topladım. Yemekleri de dolaba yerleşdirdikden sonra qabları da qab yuyan maşına qoyaraq Efe'nin otaĝına girdim.
Bu uşaq çox şirin idi. Oturmuş stul arxasında resm çekirdi. Yanına

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>